วันศุกร์วนมาอีกหนึ่งสัปดาห์แล้วนะครับ รวดเร็วมากแป๊ปเดียวผ่านไปแล้ว 2 เดือน ยังรู้สึกเพิ่งจะผ่านปีใหม่มาไม่นานเอง ช่วงนี้มีแต่เรื่องราวที่ไม่ค่อยจะดีเข้ามาในชีวิตของเรา ดังนั้น เราควรจะไม่เครียด ทำจิตใจให้สบาย และรักษาร่างกายให้แข็งแรงนะครับ ลองอ่านนิทานเรื่องนี้ดูนะครับ
มีพระรูปหนึ่งเพียรภาวนาอยู่กับพระอาจารย์ท่านหนึ่งมานานหลายปีก็ยังไม่สามารถเข้าถึงหลักธรรมที่ลึกๆได้
ค่ำวันหนึ่งขณะที่กำลังจะนั่งสมาธิ ได้ถามพระอาจารย์ขึ้นว่า
“ศิษย์เพียรภาวนามานานหลายปี ก็ยังหลงวนไม่รู้แจ้งสักที เสียแรงที่ฉันบิณฑบาตของชาวบ้านเปล่าๆ ทุกวันนี้ก็ยังไม่รู้อะไร ทั้งยังต้องขอรับความเมตตาจากอาจารย์ช่วยชี้แนะ ทุกวันที่ปฏิบัติธรรม นอกจากภารกิจที่ต้องปฏิบัติ ยังมีบทเรียนอะไรที่จำเป็นต้องฝึกฝนอีก?”
พระอาจารย์ได้ยินดังนั้น ก็ตอบว่า
“เจ้าเพียงแต่ดูแลนกอินทรีย์ 2 ตัว กวาง 2 ตัว เหยี่ยว 2 ตัว และคอยบังคับหนอนในปาก 1 ตัว พร้อมกันนั้นก็คอยต่อกรกับหมีตัวหนึ่ง และดูแลผู้ป่วยผู้หนึ่งให้ดีๆ ถ้าหากสามารถทำได้ก็คือสามารถทำหน้าที่ของตัวเองดีที่สุดแล้ว คิดว่าสิ่งเหล่านี้จะช่วยเจ้าได้ดีที่สุด”
“อาจารย์ครับ ศิษย์ตั้งใจแน่วแน่มาฝึกบำเพ็ญภาวนาที่นี่ ไม่ได้นำสัตว์ชนิดใดมาด้วย แล้วจะดูแลอะไรอย่างไร? แล้วบทเรียนที่ศิษย์จะต้องเรียน กับสัตว์เหล่านั้นเกี่ยวข้องกันอย่างไร?”
“นกอินทรีย์สองตัว คือตาของเจ้าที่จะต้องคอยระวังสิ่งต่างๆที่กระทบเข้ามา
กวางสองตัว คือขาของเจ้าที่จะต้องระมัดระวังไม่เดินไปสู่หนทางที่ผิดบาป
เหยี่ยวสองตัว คือมือทั้งสองข้างของเจ้าที่จะต้องคอยทำการงานอยู่เสมอทำสิ่งที่เป็นบุญกุศลเสมอ สิ่งที่ไม่ดีก็อย่าไปทำ
หนอนหนึ่งตัว คือลิ้นของเจ้าต้องคอยระวังไว้เป็นอย่างยิ่ง ไม่พูดในสิ่งที่ไม่ดีงาม
หมีหนึ่งตัว คือใจของเจ้าต้องควบคุมอย่าให้เห็นแก่ตัวและวุ่นวาย สิ่งไม่ดีก็อย่าไปคิด
คนไข้ก็ คือร่างกายของเจ้าเอง หวังว่าเจ้าจะไม่ให้มันหลงเข้าไปในทางผิดบาป
ในหนทางแห่งการบำเพ็ญภาวนา สิ่งเหล่านี้เป็นบทเรียนที่ขาดไม่ได้”
คนเราทุกคนก็เช่นกัน ถ้าเราสามารถที่จะดูแล นกอินทรีย์ 2 ตัว กวาง 2 ตัว เหยี่ยว 2 ตัว และคอยบังคับหนอนในปาก 1 ตัว พร้อมกันนั้นก็คอยต่อกรกับหมีตัวหนึ่ง และดูแลผู้ป่วยผู้หนึ่งให้ดีๆ
เราก็จะเป็นคนที่ดีของสังคมได้ครับ
ใส่ความเห็น