ความรักและความใส่ใจเป็นสิ่งที่ดี หลายครั้งเรายอมเสียสละสิ่งที่เราชอบ เรารัก เพื่อมอบสิ่งนั้นให้กับคนที่เรารัก แต่หลายครั้ง เราก็ทำไป โดยที่ไม่รู้ว่า สิ่งที่เราให้ไปนั้น อีกฝ่ายเขาชอบหรือไม่ ฝ่ายรับเอง เนื่องจากความรักที่มีให้ ก็ยินดีรับไว้ แม้ว่า สิ่งนั้นตนจะไม่ชอบเลยก็ตาม

เรื่องมีอยู่ว่าจู่ๆเศรษฐีนีนางหนึ่งก็เกิดหลงใหลได้ปลื้มกับเก้าอี้สีเขียวที่ตกทอดมาแต่บรรพบุรุษของเธอ เธอจึงต้องการทาสีบ้านทั้งหลังของเธอให้เป็นสีเขียวเหมือนเก้าอี้ตัวนั้น

ท่านมีของมีค่าที่เก็บเอาไว้อย่างเดียว โดยที่ไม่ได้นำมาใช้ประโยชน์อะไรหรือไม่ บางคนก็เก็บไว้เพื่อคุณค่าทางจิตใจ บางคนก็บอกว่า เก็บไว้อย่างเดียว ไม่เอามาใช้ประโยชน์ หรือต่อยอดสิ่งที่ดี ๆ มันก็เหมือนกับเราไม่มีของสิ่งนั้นอยู่ดี ลองอ่านนิทานเรื่องนี้ดูนะครับ

เคยมั้ยที่เรารู้สึกอยากให้ โดยที่ไม่ต้องการอะไรตอบแทนกลับมาเลย เคยมั้ยที่เราทำความดี โดยที่ไม่เคยบอกใคร แค่ตัวเองรู้ก็สบายใจแล้ว เรื่องราวสร้างแรงบันดาลใจวันนี้ เป็นเรื่องเกี่ยวกับการให้ ซึ่งปัจจุบันนับวันยิ่งหายกันไปในสังคมโลกแห่งความวุ่นวายและเต็มไปด้วยการแข่งขัน แต่เรายังรู้ว่า มีหลายคนยังคงเต็มใจที่จะให้ โดยที่ไม่หวังอะไรตอบแทน

ทุกวันนี้คนเรามักจะพูดออกไปโดยไม่คิดหน้าคิดหลังให้ดีเสียก่อน แล้วก็มานั่งเสียใจกับสิ่งที่ตัวเองพูดออกไป บางคนถูกฟ้องร้องขึ้นโรงขึ้นศาลกันไปก็เพราะคำพูดที่ไม่คิดให้ดีก่อน ก็มีอยู่หลายคน บางครั้งด้วยความขาดสติ คึกคะนอง อย่าเด่น อยากดัง อยากโอ้อวด อยากข่มคนอื่น สุดท้ายคำพูดเหล่านั้นก็จะย้อนกลับมาทำร้ายเราเองนี่แหละ