สาเหตุที่ทำให้พนักงานไม่อยากลาออกจากองค์กร

โดยปกติแล้ววัตถุประสงค์ของการบริหารทรัพยากรบุคคลก็คือ การที่องค์กรสามารถที่จะดึงดูดคนเก่งเข้ามาทำงาน และสามารถที่จะเก็บรักษาคนเก่งไว้ทำงานกับบริษัทได้ หลายบริษัทก็ตีความง่ายๆ ว่า ถ้าพนักงานไม่ลาออกไปไหน ก็แสดงว่า พนักงานคนนั้นรักบริษัท และอยากอยู่ทำงานกับบริษัท และมักจะภูมิใจในการที่พนักงานมีอัตราการลาออกน้อยมากๆ เพราะมองว่า นี่คือผลงานที่ดีของฝ่ายบุคคลที่สามารถทำให้พนักงานลาออกได้น้อย คำถามก็คือ มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ หรือ

จากประสบการณ์ในการทำงานด้านทรัพยการบุคคลมาได้สักพักใหญ่ ก็ได้เห็นสาเหตุที่พนักงานไม่อยากลาออกไปไหน เราลองมาดูกันว่า มีสาเหตุอะไรบ้างที่ทำให้พนักงานไม่อยากลาออกจากองค์กร

• ได้รับความไว้วางใจ และความเชื่อมั่นจากผู้บริหาร สาเหตุแรกที่ทำให้พนักงานไม่อยากลาออกจากองค์กรก็คือ พนักงานคนนั้น หรือกลุ่มนั้น มักจะได้รับความไว้วางใจจากผู้บริหารระดับสูงของบริษัท ได้รับมอบหมายงานที่เป็นงานสำคัญๆ ที่ถือเป็นงานที่สามารถตัดสินอนาคตของบริษัทได้เลย พนักงานกลุ่มนี้ จะมีความรู้สึกว่าตนเองได้รับความไว้วางใจ นายเชื่อใจมาก และยิ่งนายเชื่อใจมากขึ้นไหร่ ก็จะยิ่งไม่อยากไปไหนมากขึ้นเท่านั้น

• รักและผูกพันกับบริษัทจริงๆ พนักงานอีกกลุ่มหนึ่งที่ไม่อยากลาออกไปไหน ก็คือ กลุ่มที่มีความรักองค์กรอย่างมาก รู้สึกว่าองค์กรเป็นบ้านที่อบอุ่นอีกหลังหนึ่ง เวลาที่มาทำงานก็เหมือนมาพบปะกับสมาชิกในครอบครัว แม้ว่าอาจจะมีการทะเลาะเบาะแว้งกันบ้าง แต่ก็ถือว่าเป็นเรื่องของหน้าที่การทำงาน ไม่ใช่เรื่องส่วนตัวอะไร พนักงานกลุ่มนี้มักจะร่วมทำกิจกรรมกับบริษัทตลอดเวลา เวลาที่บริษัทขอความร่วมมือในการทำงาน หรือทำกิจกรรมต่างๆ ก็มักจะเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการช่วยเรื่องดังกล่าวได้อย่างดี เวลาที่บริษัทต้องการความร่วมมือในการเปลี่ยนแปลงอะไรเกี่ยวกับระบบงานบางอย่าง พนักงานกลุ่มนี้อาจจะมีคำถาม และมีข้อสงสัยอยู่บ้าง แต่ถ้าสามารถตอบคำถามให้เกิดความเข้าใจได้ดี พนักงานกลุ่มนี้ก็จะเป็นกำลังสำคัญในการสร้างการเปลี่ยนแปลงให้กับองค์กรได้อย่างดี

• ไม่อยากไปไหน เพราะอยู่ที่นี่สบายดี พนักงานอีกกลุ่มหนึ่งที่ไม่อยากลาออกไปไหนก็เพราะว่า อยู่ทำงานที่บริษัทนี้มันก็สบายดี งานไม่หนัก เงินเดือนโอเค สวัสดิการใช้ได้ แต่กลุ่มนี้เป็นกลุ่มที่ไม่อยากเปลี่ยนแปลงอะไร เวลาที่มีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นในบริษัท ก็มักจะไม่ชอบ และไม่ขอเกี่ยวข้องอะไรด้วย เพราะไม่อยากให้ความสบายของตนเองต้องหายไปไหน ก็เลยอยู่เฉยๆ ดีกว่า พนักงานกลุ่มนี้มักจะเป็นพนักงานที่ไม่ค่อยสร้างผลงานอะไรโดดเด่นให้กับองค์กรมากนัก อยู่ไปเรื่อยๆ ทำงานไปวันๆ ไม่ใช่คนเก่งกาจอะไร หรือบางคนอาจจะเป็นคนเก่งมาก่อน แต่อาจจะหมดพลังในการทำงานไปแล้ว ก็เลยขออยู่เฉยๆ

• ไม่อยากไปไหนเพราะไปไหนไม่ได้ พนักงานอีกกลุ่มหนึ่งที่ยังคงไม่ต้องการจะออกไปไหน ก็เพราะตนเองไปไหนไม่ได้ ไม่มีใครรับาเข้าทำงานแล้ว ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของทักษะความรู้ ประสบการณ์ในการทำงาน รวมถึงผลงานที่ผ่านมา ก็ไม่เข้าตาใครเลย ผลงานในองค์กรก็ไม่มีความโดดเด่น ให้ไปพัฒนาก็ไม่ไป และไม่อยากไป เวลาที่จะขอความร่วมมืออะไร ก็มักจะต่อต้านไว้ก่อนตลอด เพราะไม่อยากให้มีผลกระทบต่อการอยู่สบายของตนเองในบริษัท ด้วยสาเหตุนี้เอง พนักงานกลุ่มนี้ก็เลยไม่มีความรู้ ทักษะ อะไรที่โดดเด่น และเป็นที่ต้องการตัวของตลาด ซึ่งเข้าใจว่าพนักงานกลุ่มนี้ก็รู้ตัวเองดี ก็เลยไม่คิดจะไปสมัครงานที่ไหน เพราะรู้ว่าไปแล้วคงไม่ได้ หรือยากที่จะได้ ก็เลยตัดสินใจอยู่ทำงานต่อไปกับบริษัท โดยที่ไม่คิดจะสร้างผลงานอะไรให้กับบริษัท

คำถามก็คือ พนักงานกลุ่มไหนที่มีอันตรายต่อผลงานของบริษัทมากที่สุด แน่นอนครับ คำตอบก็คือ กลุ่มสุดท้ายที่เพิ่งพูดถึงไปเมื่อสักครู่นี้เอง ถ้าองค์กรของท่านมีพนักงานที่ไม่อยากจะลาออกไปไหน อย่าเพิ่งดีใจไปนะครับ ลองเช็คดูว่าพนักงานที่ไม่อยากลาออกไปไหนนั้น จัดอยู่ในกลุ่มไหนมากที่สุดตามที่เขียนไว้ข้างต้น

ถ้าพิจารณาแล้วเห็นว่าเป็นกลุ่มสุดท้ายมีจำนวนมากที่สุด นั่นแปลง่ายๆ ว่าองค์กรของท่านกำลังอยู่ในอันตรายครับ เพราะผลงานใหม่ๆ จะไม่เกิด ความคิดสร้างสรรค์ใหม่ๆ ก็จะไม่มี และความก้าวหน้าของบริษัทก็จะค่อยๆ ถอยหลังไปเรื่อยๆ

ถ้าเป็นแบบนี้จริงๆ ก็ต้องรีบวางระบบ และหามาตรการในการแก้ไขกันอย่างเร่งด่วนแล้วล่ะครับ