นิทานสอนใจ คุณพ่อกับลูกสาว

คนเราจะสามารถตอบสนองความต้องการของทุกคนได้จริงหรือ คำตอบก็คือ ไม่มีทาง แค่ความต้องการของตนเองก็ยังไม่สามารถตอบสนองได้เลย แต่ทำไมหลายคนถึงพยายามที่จะทำตามที่คนอื่นต้องการจนลืมความเป็นตัวเองไป…

ครั้งหนึ่งมีชายผู้หนึ่งซึ่งมีลูกสาวอยู่สองคนเขาทั้งรักและเป็นห่วงลูก สาวทั้งสองเป็นอย่างมาก จนเมื่อลูกสาวโตขึ้นและบัดนี้เขาก็ชราลง โดยลูกสาวคนแรกได้แต่งงานกับชาวสวน ส่วนลูกสาวคนที่สองนั้นได้แต่งงานกับคนปั้นกระถาง

วันหนึ่งเขาได้เดินทางไปเยี่ยมลูกสาวคนแรกและถามว่า “เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง การงานราบรื่นดีมั้ย” ลูกสาวคนแรกตอบว่า “งานกำลังไปได้ด้วยดี แต่ข้าอยากให้ฝนตกมากกว่านี้ เพราะพืชพรรณของข้าต้องการน้ำ” ชายชราจึงตั้งใจจะไปสวดอ้อนวอนต่อเทพเจ้าเพื่อขอให้ฝนตก

หลังจากนั้นเขาก็ได้เดินทางไปเยี่ยมลูกสาวคนที่สองแล้วถามคำถามเดียวกับที่ ถามลูกสาวคนแรกว่า “เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง การงานราบรื่นดีมั้ย” ลูกสาวคนที่สองก็ตอบผู้เป็นพ่อว่า “ไม่ค่อยดีเลย ข้าไม่ต้องการให้ฝนตก แต่อยากให้มีแสงแดดแรงๆ เพราะกระถางที่ข้าปั้นจะได้แห่งเร็วขึ้น”

ชายชราได้ฟังดังนั้นก็คิดด้วยความกังวลใจว่า “ข้าควรจะอ้อนวอนต่อเทพอย่างไรดี ในเมื่อลูกสาวอีกคนอยากได้ฝน ส่วนอีกคนกลับไม่ต้องการฝน”

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : ความปรารถนาของแต่ละคนย่อมแตกต่างกัน เราจึงไม่อาจทำให้ทุกคนพอใจได้