เคยเจอกับคนที่ไม่อยากเหนื่อย ไม่อยากทำอะไร ไม่อยากทำงานเยอะ แต่อยากได้เงินเยอะ ๆ บ้างหรือไม่
ชายหนุ่มคนหนึ่งชื่อ เออิ เดินทางมายังวัดของท่านอาจารย์เซนชื่อดัง “เร็นไซ” พร้อมคำถามในใจว่า
“จะทำอย่างไรให้รวยโดยไม่ต้องเหนื่อย?”
เมื่อได้พบอาจารย์ เขาก็ถามอย่างตรงไปตรงมาว่า
“ท่านอาจารย์ ข้าทำงานแล้วเหนื่อย ไม่ชอบ ต้องตื่นเช้า ฝ่าฝน ฝ่าแดด ทนเจ้านายด่า แต่ข้าก็อยากรวย ท่านช่วยชี้ทางให้ข้าที”
ท่านเร็นไซยิ้ม แล้วกล่าวว่า
“ข้ามีสิ่งหนึ่งจะให้เจ้า…เป็น หินวิเศษ ที่สามารถเปลี่ยนอะไรก็ได้ให้เป็นทองคำ แต่เจ้าต้องเดินไปที่แม่น้ำทุกวัน และจับหินทีละก้อนขึ้นมาดู”
เออิตาโตเต็มที่ รีบไปที่แม่น้ำทันที และเริ่มหยิบหินทีละก้อนขึ้นมาดู
วันแรก…ไม่มีทอง
วันที่สอง…ไม่มีทอง
สัปดาห์แรกผ่านไป เขาเริ่มเบื่อ
เดือนแรกผ่านไป เขาเริ่มโกรธ
“มันโกหกชัด ๆ! หินวิเศษอะไร ไม่มีอยู่จริง!”
เขาขว้างหินทิ้ง และกลับไปที่วัด
เมื่อไปถึง เขาโวยวายใส่อาจารย์ว่า
“ท่านหลอกข้า! ข้าเสียเวลา เสียแรงไปตั้งมาก แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น!”
ท่านเร็นไซมองเขานิ่ง ๆ แล้วกล่าวว่า:
“ข้าไม่ได้ให้หินวิเศษกับเจ้า — ข้าให้โอกาสเจ้า ‘เปลี่ยนตัวเอง’ ผ่านความพยายามต่างหาก”
“เจ้ากำลังอยากได้ทอง โดยไม่ยอมแม้แต่จะล้างมือด้วยซ้ำ”
“ไม่มีหินวิเศษใดในโลกที่จะแทน ‘ความเพียร’ ได้หรอก”
เออิยืนนิ่ง… รู้สึกเหมือนทั้งแม่น้ำท่วมเข้ามาในใจตัวเอง
เขาเข้าใจว่า ความหวังที่จะ “ได้โดยไม่ทำ” คือมายา
และในที่สุด…เขาเลือกเดินกลับไปแม่น้ำอีกครั้ง ไม่ใช่เพราะอยากเจอหินวิเศษ
แต่เพราะเขาอยาก “เปลี่ยนตัวเอง”
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า:
“โชค” อาจมาโดยไม่คาดคิด
แต่ “ผลลัพธ์” ย่อมไม่อาจเกิดได้ ถ้าไม่ลงแรง
อยากรวย แต่ไม่ยอมเหนื่อย
อยากก้าวหน้า แต่ไม่ยอมพัฒนา
อยากมีความหมาย แต่ไม่ยอมขยับ
ก็เหมือนอยากให้ “หินธรรมดา” กลายเป็นทองคำ
โดยไม่ยอม “หยิบมันขึ้นมาดู” เลยสักก้อนเดียว
ใส่ความเห็น