นิทานสอนใจ หมึกหนึ่งหยด

วันนี้เอานิทานสอนใจดี ๆ มาให้อ่านกันอีกเรื่องหนึ่งนะครับ เกี่ยวกับ ความโกรธ ทุกวันนี้คนเรามักจะควบคุมอารมณ์โกรธของตนเองไม่ค่อยได้ ส่งผลให้เกิดผลเสียต่อตนเองตามมาอย่างมากมาย บางคนต้องเสียคน และหมดอนาคตแค่เพียงความโกรธที่ไม่สามารถควบคุมได้

ชายหนุ่มคนหนึ่งชื่อ “ฮารุ” เป็นหัวหน้างานในบริษัทที่กำลังเติบโต เขาเป็นคนเก่ง ฉลาด และขยัน ทุกคนต่างชื่นชมว่าเขา “อนาคตไกล”

แต่ฮารุมีจุดอ่อนที่เจ้าตัวไม่เคยมองเห็น — เขา อารมณ์ร้อน และเก็บความโกรธไม่อยู่ โดยเฉพาะเวลาที่มีลูกน้องพลาดเรื่องเล็ก ๆ เขามักจะระเบิดใส่ทันที ไม่ว่าจะต่อหน้าทีมหรือในที่ประชุม

วันหนึ่ง ขณะใกล้ปิดโปรเจกต์ใหญ่ ลูกน้องของเขาคนหนึ่งพิมพ์ตัวเลขผิดในรายงานงบประมาณสำคัญ ที่จะนำไปพรีเซนต์กับผู้บริหารระดับสูง

ฮารุเห็นปุ๊บ ก็คว้ากระดาษขึ้นมา ขว้างลงโต๊ะ และ ตะโกนลั่นห้องประชุมต่อหน้าทุกคน

“แกทำงานด้วยสมองหรือใช้ส้นเท้า! แค่งานพื้นฐานยังทำไม่ได้ อย่ามาให้ข้าเห็นหน้าอีก!”

ห้องประชุมเงียบสนิท ลูกน้องคนนั้นน้ำตาคลอ และทุกคนที่เหลือต่างก้มหน้าเงียบ

วันถัดมา CEO ของบริษัทเรียกฮารุไปพบอย่างเป็นทางการ

“คุณเป็นคนเก่งมาก ฮารุ แต่เราไม่สามารถยอมรับผู้นำที่ทำลายคนอื่นด้วยอารมณ์ได้ แม้เพียงวินาทีเดียว”

ในที่สุด ฮารุถูกปลดจากการดูแลโปรเจกต์ใหญ่ และความเชื่อมั่นจากทีม…ก็ไม่มีวันได้คืน

ฮารุนั่งอยู่ลำพังในห้องประชุมที่ว่างเปล่า มองรายงานเล่มเดิมบนโต๊ะ เขาหยิบปากกาขึ้นมา แล้วหมึกหยดลงบนปกกระดาษเล่มนั้นโดยไม่ตั้งใจ

เพียงหนึ่งหยดของหมึก…ทำให้กระดาษขาวทั้งแผ่นมัวหมอง
เขามองหยดหมึกนั้นอยู่นาน ก่อนจะพูดกับตัวเองเบา ๆ

“ความโกรธของเรา…ก็เป็นเหมือนหยดหมึก ที่ทำลายความไว้วางใจทั้งแผ่นได้โดยไม่อาจลบ”

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

ในโลกของการทำงาน ความเก่งไม่อาจกลบความโกรธไร้สติได้

วินาทีที่เรา “ระเบิดใส่คน” อาจกลายเป็นวินาทีที่เราทำลายทุกสิ่งที่เราสร้างมาเป็นปี ๆ
เราจึงต้องฝึกให้ใจสงบให้เร็วเท่าที่เราสั่งคำสั่งงาน เพราะ หัวหน้าไม่ใช่คนที่พูดเสียงดังที่สุด แต่คือคนที่ควบคุมอารมณ์ได้ดีสุดเมื่อทุกอย่างปั่นป่วนที่สุด