นิทานสอนใจ ชายที่จมอยู่กับอดีต

ความผิดพลาดและการพลาดพลั้งเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ หลายคนอาจจบลงด้วยการยอมรับมันและก้าวไปข้างหน้า แต่กลับมีบางคนที่ติดอยู่กับอดีต ไม่สามารถปล่อยวางและก้าวเดินไปข้างหน้าได้ เรื่องราวต่อไปนี้จะเล่าเกี่ยวกับชายผู้หนึ่งซึ่งจมอยู่กับอดีตของตนเอง และการเดินทางเพื่อค้นหาความสงบในจิตใจผ่านคำแนะนำจากท่านอาจารย์เซ็น ลองอ่านกันดูนะครับ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายคนหนึ่งชื่อว่า “ฮารุโตะ” เขาเป็นคนที่เคยประสบความสำเร็จมาก แต่วันหนึ่งเขาทำผิดพลาดครั้งใหญ่ ทำให้ธุรกิจที่เคยรุ่งเรืองต้องล่มสลาย จากนั้นมา เขาหมกมุ่นอยู่กับอดีต ครุ่นคิดถึงสิ่งที่เขาควรทำให้ดีกว่านี้ เขามักจะพูดว่า “ถ้าข้าเลือกทางนั้นแทน ข้าคงไม่ล้มเหลว” หรือ “ถ้าข้าไม่ตัดสินใจแบบนั้น ทุกอย่างคงไม่เป็นแบบนี้”

เขาใช้เวลาทั้งวันทั้งคืนจมอยู่กับอดีต ไม่เป็นอันทำอะไร แม้เวลาจะผ่านไปหลายปี แต่เขาก็ยังคงติดอยู่กับความรู้สึกผิดและเสียใจ 

วันหนึ่ง ฮารุโตะตัดสินใจเดินทางไปพบท่านอาจารย์เซ็นชื่อว่า “ท่านเก็นโซ” ซึ่งมีชื่อเสียงด้านปัญญาและความสงบ 

เมื่อเขามาถึงวัด เขากล่าวกับท่านเก็นโซว่า 

“อาจารย์ ข้าไม่สามารถลืมอดีตของข้าได้ ความผิดพลาดของข้ามันติดอยู่ในใจข้าเสมอ ข้าไม่สามารถก้าวไปข้างหน้าได้เลย”

ท่านเก็นโซฟังอย่างเงียบ ๆ แล้วพาเขาไปยังแม่น้ำที่อยู่ใกล้วัด จากนั้นท่านยื่นถ้วยใบหนึ่งให้เขา และบอกว่า 

“เจ้าจงเติมน้ำจากแม่น้ำนี้ใส่ถ้วย แล้วถือมันไว้ให้มั่น”

ฮารุโตะทำตามอย่างงุนงง เขาตักน้ำมาใส่ถ้วย และถือมันไว้แน่น 

จากนั้น ท่านเก็นโซยิ้มและกล่าวว่า “ตอนนี้ เจ้าจงเดินข้ามสะพานนี้โดยไม่ให้น้ำในถ้วยกระฉอกแม้แต่หยดเดียว”

ฮารุโตะตั้งใจทำตาม เขาจับถ้วยไว้แน่น สายตาจับจ้องที่น้ำในถ้วย และเดินข้ามสะพานไปอย่างระมัดระวัง 

เมื่อเขาข้ามไปถึงอีกฝั่ง ท่านเก็นโซถามว่า 

“ในระหว่างที่เจ้าข้ามสะพาน เจ้าสังเกตเห็นอะไรบ้างรอบตัวเจ้า?”

ฮารุโตะตอบว่า “ข้าไม่เห็นอะไรเลย ข้ามัวแต่จ้องถ้วยของข้า กลัวว่าน้ำจะกระฉอก”

ท่านเก็นโซพยักหน้าและกล่าวว่า 

“เจ้าก็ทำเช่นเดียวกันกับชีวิตของเจ้า เจ้าจับจ้องอยู่แต่กับอดีต กลัวว่าความผิดพลาดจะเกิดขึ้นอีก จนเจ้ามองไม่เห็นสิ่งที่อยู่รอบตัวเจ้า ไม่เห็นโอกาส ไม่เห็นความงามของชีวิต เจ้าหมดโอกาสใช้ชีวิตในปัจจุบันเพราะเจ้าจมอยู่กับสิ่งที่ผ่านไปแล้ว”

ฮารุโตะนิ่งเงียบ เขาตระหนักได้ว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมา เขาสูญเสียปัจจุบันไปเพราะมัวแต่คิดถึงอดีตที่แก้ไขไม่ได้ 

“แล้วข้าควรทำอย่างไร?” ฮารุโตะถาม

ท่านเก็นโซยิ้มและกล่าวว่า 

“เจ้าจงเทน้ำในถ้วยนี้ลงสู่แม่น้ำเสีย แล้วดูว่ามันไหลไปอย่างไร”

ฮารุโตะทำตาม น้ำในถ้วยค่อย ๆ ไหลลงไปสู่แม่น้ำ และถูกพัดพาไปจนหมดสิ้น 

“อดีตก็เช่นเดียวกับน้ำนี้ มันไหลผ่านไปแล้ว และไม่มีวันกลับมาอีก เจ้าจะมัวยึดถือไว้ทำไม? จงปล่อยให้มันไหลไป แล้วหันมามองสะพานตรงหน้า และเส้นทางที่เจ้ายังต้องเดินต่อไป”

ฮารุโตะเข้าใจในทันที ตั้งแต่นั้นมา เขาเรียนรู้ที่จะปล่อยวางอดีต และเริ่มต้นใช้ชีวิตในปัจจุบันด้วยหัวใจที่เบาสบาย 

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

การจมอยู่กับอดีตและคิดถึงสิ่งที่แก้ไขไม่ได้ จะทำให้เราพลาดโอกาสในปัจจุบัน อดีตเป็นสิ่งที่เราควบคุมไม่ได้แล้ว แต่ปัจจุบันคือสิ่งที่เรายังสามารถสร้างและเปลี่ยนแปลงได้ จงเรียนรู้จากอดีต แต่จงอย่าปล่อยให้มันขังเราไว้จากการมีชีวิตที่แท้จริง