นิทานสอนใจ บ่อน้ำและสายลม

วันนี้เอานิทานเซนดีๆ อีกเรื่องมาให้อ่านกันนะครับ อาจจะช่วยเป็นแรงบันดาลใจในการลดความวุ่นวายต่าง ๆ ที่เข้ามาในชีวิตของเราอย่างไม่หยุดหย่อน

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีพระเซ็นผู้หนึ่งชื่อ “ท่านโคโตะ” ผู้ที่อาศัยอยู่ในวัดเล็ก ๆ บนภูเขา วันหนึ่ง ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินทางมาพบท่านด้วยจิตใจที่ว้าวุ่น เขาพูดว่า “อาจารย์ ชีวิตของข้าเต็มไปด้วยความวุ่นวาย ข้าถูกดึงไปทางนั้นทางนี้ มีทั้งปัญหางาน ความสัมพันธ์ และข่าวสารที่ถาโถมเข้ามา ข้ารู้สึกเหมือนข้าจะไม่สามารถสงบใจได้เลย ท่านช่วยข้าด้วยเถิด”

ท่านโคโตะพาชายหนุ่มไปยังบ่อน้ำใสที่อยู่ใกล้ ๆ วัด แล้วกล่าวว่า “เจ้ามองดูบ่อน้ำนี้สิ เจ้าเห็นอะไร?”

ชายหนุ่มตอบว่า “ข้าเห็นน้ำใสสะอาด มันสงบนิ่งและสะท้อนภาพของท้องฟ้า”

ท่านโคโตะยิ้ม และหยิบก้อนหินขึ้นมาแล้วโยนลงไปในบ่อน้ำ น้ำที่เคยสงบนิ่งเริ่มกระเพื่อม เงาของท้องฟ้ากลายเป็นภาพบิดเบี้ยว ชายหนุ่มมองด้วยความประหลาดใจ

“เจ้าคิดว่าน้ำนี้จะกลับมาสงบได้อย่างไร?” ท่านโคโตะถาม

ชายหนุ่มครุ่นคิดแล้วตอบว่า “ข้าคิดว่าแค่รอเวลาให้มันสงบเอง”

ท่านโคโตะพยักหน้า “ถูกต้องแล้ว น้ำที่วุ่นวายจะกลับมาสงบเมื่อไม่มีสิ่งใดมากระทบมัน เช่นเดียวกัน จิตใจของเจ้าจะสงบได้เมื่อเจ้าเรียนรู้ที่จะหยุดตอบสนองต่อสิ่งที่วุ่นวายรอบตัว”

ชายหนุ่มยังคงสับสน “แต่โลกนี้เต็มไปด้วยสิ่งที่มากระทบข้าเสมอ ข้าจะหยุดมันได้อย่างไร?”

ท่านโคโตะตอบว่า “เจ้าหยุดโลกไม่ได้ แต่เจ้าสามารถหยุดตัวเองได้ ลองเปรียบตัวเจ้าเป็นบ่อน้ำ และโลกภายนอกเป็นลมที่พัดผ่าน หากเจ้าปล่อยให้ลมพัดไปโดยไม่ยึดติด และเพียงแค่เฝ้าดูมันอย่างสงบ น้ำในบ่อนั้นจะยังคงใสและสะท้อนภาพที่ชัดเจน”

ชายหนุ่มเริ่มเข้าใจ และตระหนักได้ว่า ความสงบไม่ได้มาจากการพยายามควบคุมโลกภายนอก แต่เกิดจากการเรียนรู้ที่จะเฝ้าดูและไม่ยึดติดกับสิ่งรอบตัว

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความวุ่นวายของโลกเป็นสิ่งที่เราไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ แต่เราสามารถเลือกที่จะไม่ตอบสนองต่อความวุ่นวายเหล่านั้นด้วยจิตใจที่สงบ การปล่อยให้สิ่งต่าง ๆ ดำเนินไปโดยไม่ยึดติด และการเฝ้าดูอย่างมีสติ จะนำพาความสงบมาสู่จิตใจเราเอง