นิทานสอนใจ ความสุขใช่ความสมบูรณ์ที่สุดหรือเปล่า

ในชีวิตที่เต็มไปด้วยการแข่งขันและการตามหาสิ่งที่ดีที่สุด ผู้คนมักเชื่อว่าความสุขนั้นจะมาถึงเมื่อพวกเขามีสิ่งที่สมบูรณ์แบบที่สุด แต่บ่อยครั้ง การแสวงหานี้กลับนำพามาซึ่งความเหนื่อยล้าและความผิดหวัง และไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะเจอความสุขสักที ลองอ่านนิทานเรื่องนี้ดูนะครับ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีพระเซ็นผู้หนึ่งชื่อว่า ท่านโฮชิ อาศัยอยู่ในวัดเล็ก ๆ บนภูเขาสูง วันหนึ่ง มีชายผู้มั่งคั่งคนหนึ่งเดินทางมาพบท่าน ชายผู้นั้นมีทรัพย์สินมากมาย แต่กลับรู้สึกทุกข์ใจและไม่มีความสุข เขาถามท่านโฮชิว่า “อาจารย์ ข้าทุ่มเทชีวิตเพื่อสะสมทรัพย์สิน ข้ามีทุกอย่างที่ต้องการ แต่ข้ายังไม่มีความสุข ท่านช่วยบอกข้าทีว่าความสุขอยู่ที่ไหน?”

ท่านโฮชิยิ้มและกล่าวว่า “ถ้าเช่นนั้น เจ้าจงไปเดินเล่นรอบๆ ภูเขานี้ เมื่อเจ้าพบหินที่สวยที่สุด จงนำมันกลับมาให้ข้า แล้วข้าจะบอกเจ้าว่าความสุขอยู่ที่ไหน”

ชายผู้นั้นออกเดินทางไปตามที่ท่านบอก เขาเห็นหินมากมายระหว่างทาง ทั้งหินเล็ก หินใหญ่ บ้างสวยงาม บ้างมีลวดลายแปลกตา แต่ทุกครั้งที่เขาคิดจะเก็บหินก้อนหนึ่ง เขากลับคิดว่า “บางทีข้าอาจพบหินที่สวยกว่านี้อีกหน่อย” เขาจึงเดินทางต่อไปโดยไม่หยุด เมื่อเขาเดินไปจนรอบภูเขาและกลับมาหาท่านโฮชิ เขากลับมามือเปล่า

“ข้าไม่พบหินที่สวยที่สุดเลย” ชายคนนั้นกล่าวด้วยความผิดหวัง

ท่านโฮชิยิ้มและกล่าวว่า “เจ้าก็เหมือนกับผู้คนมากมายที่ตามหาความสุขในสิ่งที่สมบูรณ์ที่สุด แต่เจ้าไม่ได้ตระหนักเลยว่าความสุขที่แท้จริงอยู่ในสิ่งที่เจ้ามองข้ามไประหว่างทาง หากเจ้าหยุดมองดูหินบางก้อนที่พบ เจ้าอาจได้เห็นความงามที่มีอยู่แล้วในก้อนหินนั้น”

ชายผู้มั่งคั่งตระหนักได้ว่า ความสุขไม่ได้มาจากการตามหาสิ่งที่สมบูรณ์ที่สุด แต่เกิดจากการยอมรับและพึงพอใจในสิ่งที่มีอยู่แล้วในปัจจุบัน

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความสุขไม่จำเป็นต้องมาจากการตามหาสิ่งที่ดีที่สุดหรือสมบูรณ์แบบที่สุด หากเราสามารถหยุดและชื่นชมสิ่งที่เรามีอยู่แล้ว เราจะพบว่าความสุขนั้นอยู่ใกล้ตัวเราเสมอ