นิทานสอนใจ จิตเดิมแท้

ทุกวันนี้เรารู้ตัวเองหรือไม่ว่า ความต้องการที่แท้จริงของชีวิตเรานั้นคืออะไร ที่เราดิ้นรนทำงานตัวเป็นเกลียวทุกวันนี้ เราทำไปเพื่อตอบโจทย์เป้าหมายของชีวิตเราที่แท้จริงเพียงใด นิทานวันนี้อาจจะพอตอบคำถามนี้ได้บ้าง

มีชายหนุ่มคนหนึ่งสนใจศึกษาเรื่องธรรมะมาก แม้เขาจะไม่ได้บวชแต่ก็ชอบไปสนทนาธรรมกับพระอาจารย์บ่อย ๆ และวันนี้ก็อีกเช่นกัน เขาเดินทางไปวัดเพื่อหวังจะไปคุยเรื่องธรรมะกับพระอาจารย์ และเมื่อพบกับพระอาจารย์แล้ว ชายหนุ่มก็เริ่มถามธรรมะที่สงสัยจากท่านว่า

“ผมอยากรู้จริง ๆ ครับท่านว่า จิตเดิมแท้คืออะไรกัน”

เมื่อพระอาจารย์ได้ฟังดังนั้น ก็รู้สึกว่าชายผู้นี้ถามคำถามที่ตอบได้ยากมาก แต่ก็ไม่ยากเกินที่จะอธิบาย ดังนั้น ท่านจึงยกตัวอย่างหนึ่งที่ท่านเพิ่งเห็นเมื่อเช้านี้มาตอบ

“รู้ไหมว่า อันที่จริงเช้านี้อาตมาได้พบกับผู้หญิงคนหนึ่ง อาตมามองเธอแล้วรู้สึกแปลกใจมาก เพราะเธอเป็นเพียงหญิงชาวบ้านที่ยากจน เนื้อตัวก็มอมแมม เสื้อผ้าที่ใส่ก็ทั้งเก่า ขาดรุ่งริ่ง มีดินโคลนติดเต็มไปหมด ที่หลังของเธอก็แบกตระกร้าใบใหญ่ ซึ่งน่าจะมีของบรรจุมากมายจนทำให้เธอตัวงอทีเดียว และนอกจากนี้ มีมือข้างหนึ่งของเธอก็จูงเด็กผู้หญิงเล็ก ๆ คนหนึ่ง ขณะที่มืออีกข้างหนึ่งก็อุ้มทารกเอาไว้ ทั้ง ๆ ที่เธอดูน่าจะใช้ชีวิตได้อย่างยากลำบาก เพราะต้องทนกับความทุกเข็ญ แต่ไม่เลย หน้าตาของเธอกลับสดใสดูมีความสุขเหลือเกิน และรอยยิ้มของเธอก็ดูอบอุ่นราวกับแสงจันทร์ นี่แหละ อาตมาก็สงสัยเหมือนกันว่าอะไรนะที่ทำให้เธอดูมีความสุข ทั้ง ๆ ที่ชีวิตเธอต้องดิ้นรน ปากกัดตีนถีบ จึงไม่น่าจะมีความสุขได้เลย หรือนี่เป็นเพราะว่า เธอรู้ว่าตนเองต้องการอะไรในชีวิต ดังนั้นเธอจึงไม่ได้คิดว่าตนเองลำบากอะไรด้วยซ้ำ แล้วเช่นนี้อะไรคือจิตเดิมล่ะ”

ชายหนุ่มได้ฟังดังนั้นก็ตอบรับเพียงคำเดียวด้วยความที่ไม่รู้จะตอบอะไรว่า “ครับ”

พระอาจารย์เลยกล่าวว่า

“ผู้ที่ตอบรับอาตมานี้เป็นเพียงเปลือกภายนอกที่ตอบรับ หาใช่ชีวิตที่สว่าง”

ดังนั้นชายหนุ่มจึงคิดได้ว่า นี่คงเป็นเพราะว่าร่างกายเรานี้มีเพียงแค่ลิ้นและปากที่ตอบรับได้ ซึ่งชีวิตที่สว่างย่อมไม่ต้องมีลิ้นและปาก

จากนั้นพระอาจารย์เลยกล่าวสอนเพิ่มเติมว่า

“การจะตอบหรือไม่ตอบ ก็ไม่สำคัญเลย ที่สำคัญก็คือ เราเองต้องรู้สึกตัวของเราเอง เราต้องเข้าใจความต้องการ จุดมุ่งหมายของเรา ดังนั้น เราจึงต้องไม่ทำให้ผิดไปจากจุดมุ่งหมาย ซึ่งอาจจะทำให้ชีวิตเราพลาดพลั้ง แล้วสุดท้ายเราก็อาจจะตกเป็นทาสแห่งชีวิตตนเอง”

อ่านจบแล้ว ลองพิจารณาอย่างลึกซึ้งดูว่า ชีวิตเราเองนั้น เราต้องการอะไรกันแน่