นิทานสอนใจ นรก สวรรค์ มีจริงหรือ

เช่นเคยนะครับ วันศุกร์ ผมเอานิทานดี ๆ มาให้อ่านกัน เพื่อยกระดับความคิด และเป็นเครื่องเตือนใจในการใช้ชีวิตของเราครับ

ชาวพุทธมีความเชื่อเรื่องนรก สวรรค์อย่างเหนียวแน่น แต่หลายคนก็เคยเกิดความรู้สึกคลางแคลงในใจเช่นกันว่า อันที่แท้จริงแล้ว นรก สวรรค์นี้ แท้จริงเป็นเพียงความเชื่อ หรือมีอยู่จริง ๆ กันแน่ แม้แต่พระใหม่รูปหนึ่งก็เกิดความคิดเช่นนี้และถามพระอาจารย์ว่า

“ผมนี้ฝึกตนมาก็หลายปี แต่ก็ยังไม่เห็นทางแห่งการรู้แจ้ง ยิ่งได้ไปอ่านเรื่อง นรก สวรรค์ด้วยแล้ว ยิ่งสับสนกันไปใหญ่ ผมเลยเกิดความสงสัยว่า นรก สวรรค์นั้นมีจริง ๆ หรือขอรับท่านอาจารย์”

เมื่อพระอาจารย์ได้ฟังดังนั้น ก็ไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียว แต่ท่านสั่งให้พระหนุ่มไปหิ้วถังน้ำที่บรรจุน้ำมาเต็มถัง จากนั้น ท่านก็บอกให้พระหนุ่มลองจ้องลงไปที่ถังน้ำ เผื่อว่าอาจจะได้เห็นสภาพสวรรค์ หรือนรกก็ได้ พระหนุ่มก็ทำตามอย่างว่าง่าย แต่เมื่อเพ่งไปสักพักใหญ่ ๆ ก็ไม่เห็นอะไรสักอย่าง เห็นแต่เงาของตนเองในน้ำเท่านั้น

แต่ขณะที่พระหนุ่มกำลังโก้งโค้งมองลงไปที่ถังน้ำนั้น จู่ ๆ พระอาจารย์ก็กดหัวพระหนุ่มอย่างแรงจนมิดถัง ฝ่ายพระหนุ่มตกใจทุรนทุรายร้องโวยวาย และจังหวะที่พระหนุ่มแทบจะหมดลมหายใจสุดท้าย พระอาจารย์ก็ได้คลายมือ และปล่อยพระหนุ่มให้เป็นอิสระ

พระอาจารย์ได้ที ก็เลยถามพระหนุ่มว่า

“เป็นอย่างไรล่ะ”

พระหนุ่มที่หมดแรงจากการดิ้นรน ตอบด้วยเสียงดัง อย่างเกรี้ยวกราดว่า

“อาจารย์ยังจะมาถามผมอีก ท่านนี่แย่จริง ๆ จู่ ๆ มาจับหัวข้ากดน้ำได้อย่างไรกัน ท่านรู้ไหมว่าข้าทรมานราวกับตกนรกทีเดียว”

พระอาจารย์ก็เลยตอบกลับไปว่า

“อ้าวงั้นรึ แล้วตอนนี้ท่านรู้สึกอย่างไรล่ะ”

พระหนุ่มรีบตอบโดยไม่ต้องคิด

“ตอนนี้ข้าก็รู้สึกหายใจคล่อง อย่างกับอยู่บนสวรรค์เลยน่ะสิ”

เมื่อพระหนุ่มตอบแบบนี้ ท่านอาจารย์ก็เลยหัวเราะร่า และบอกว่า

“ก็เมื่อกี้เจ้าท่องนรกแล้ว จากนั้นก็ได้ขึ้นสวรรค์ แล้วตอนนี้เจ้าเชื่อหรือยังล่ะว่า นรก สวรรค์มีจริง”

อ่านจบแล้ว รู้สึกอย่างไรกับบ้าง อย่างที่เราเคยได้ยินกันมาตั้งแต่เด็กว่า สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ นั้น มันไม่ได้เกินความจริงเลยแม้แต่น้อย เราทำดี เรารู้สึกดีจากการได้ทำดี ก็เหมือนเราได้ขึ้นสวรรค์

แต่ถ้าเราทำชั่ว แม้ว่าเราจะได้ประโยชน์จากมัน แต่ความรู้สึกแย่ ๆ ความไม่สบายใจที่อยู่ในใจเรา มันก็กัดกร่อนความสุขของเราไป ซึ่งนี่ก็คือ การตกนรกทั้งเป็นนั่นเอง

ใส่ความเห็น

บลอกที่ WordPress.com .

ขึ้น ↑