เคยมองข้ามความสำคัญของสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวเองบ้างมั้ยครับ บางคนมีสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวที่มีคุณค่ามาก ๆ แต่กลับมัวแต่ไปมองหาจากที่อื่น แล้วก็หาไม่เจอสักที วันนี้เลยเอานิทานดี ๆ มาให้อ่านกันครับ
เรื่องของความฝันนั้นก็แล้วแต่ว่าใครจะเชื่อหรือไม่เชื่อ แต่ไม่ใช่กับเขาคนนี้แน่ ๆ ซึ่งชายหนุ่มคนนี้เขาได้ฝันว่า ขณะที่เขากำลังเดินอยู่นั้น จู่ ๆ ก็มีพระแก่ ๆ รูปหนึ่งได้นำเพชรเม็ดงามมามอบให้เขา แถมยังบอกอีกว่าไม่ใช่แค่เพชรเม็ดเดียวเท่านั้น แต่ต่อไปอนาคตเขาจะได้เพชรมากมายก่ายกอง เพียงแต่ว่าจะต้องออกไปหาเท่านั้น และเพชรที่ว่ามากมายนี้ก็อยู่ในหิน ในทรายที่ลำคลองนี่เอง
และแม้ว่าในความฝันของชายหนุ่มผู้นี้ พระแก่ ๆ ที่มาบอกข่าวดี จะไม่ได้บอกเลยว่ามีเพชรมากมายซ่อนอยู่ที่ไหน แต่เขาก็คิดว่าเป็นไงเป็นกัน เขาคงจะอยู่เฉยไม่ได้แล้ว เพราะไม่ว่าจะนั่ง จะนอน จิตใจเขาก็เอาแต่คิดถึงเพชรเม็ดงามนี้เสมอ
ดังนั้น เขาจึงตัดสินใจว่า เขาจะต้องออกไปตามล่าหาเพชรที่ซ่อนไว้จนเจอให้ได้ เมื่อคิดได้ดังนี้แล้วเขาก็คิดว่าถึงคราวต้องทุ่มหมดหน้าตักด้วยการนำทรัพย์สมบัติในชีวิตเขาทั้งหมดขายทิ้ง แม้แต่บ้านที่พ่อแม่ทิ้งไว้ให้ก็ยังนำมาขาย จากนั้น เขาก็นำเงินที่ได้มาทั้งหมดมาเป็นทุนรอนในการออกตามล่าเพชร
ชายผู้นี้ได้ออกเดินทางรอนแรมไปอย่างไร้จุดหมาย พอได้ยินได้ฟังว่าที่ใดมีเรื่องราว หรือตำนานเกี่ยวกับเพชร หรือมีคนบอกว่าเจอเพชรแถวไหน หรือมีแหล่งน้ำลำคลองที่น่าจะมีเพชรจมอยู่ เขาก็จะดั้นด้นไปทันที แต่เมื่อถึงแล้วก็กลับไม่พบร่องรอยเพชรแม้แต่เม็ดเดียว แต่เขาก็อุตส่าห์ตามล่าหาเพชรอย่างไม่ลดละ และทำเช่นนี้มาหลายสิบปี จนร่างกายและจิตใจอ่อนล้าเกินทน และสุดท้ายความพยายามของเขาก็จบพร้อมกับความฝันที่มอดไหม้ เชาได้ตัดสินใจฆ่าตัวตายพร้อมกับความฝันของเขา
แต่เขาหารู้ไม่ว่า ผู้ที่มาซื้อบ้านของเขาต่อนั้น กลับเป็นคนที่โชคดีที่สุด เพราะวันหนึ่ง ขณะที่ผู้ซื้อบ้านคนใหม่กำลังซักผ้าอยู่ที่คลองหลังบ้าน ก็ปรากฎว่ามีเรื่องน่าอัศจรรย์เกิดขึ้น คือ เขามองเห็นท้องน้ำแวววาวสวยงามดั่งเพชรส่อง และเมื่อแสงอาทิตย์ส่องเต็มที่ ท้องน้ำก็เกิดจ้าไปหมด ขณะที่ทรายริมคลองก็ส่องแสงสวยงามผิดปกติ
เมื่อเขารู้สึกว่ามันผิดธรรมดา เขาจึงรีบไปขุดดินทรายตรงบริเวณนั้น จากนั้นก็ร่อนเอากรวดทรายออก ก็ปรากฏว่า เหลือเม็ดเพชรแท้ที่ส่องประกายสวยงามติดอยู่ในตะแกรงมากมาย เขาจึงนึกได้ว่า เข้าของบ้านคนเก่าเคยบอกถึงสาเหตุการขายบ้านหลังนี้ให้เขา และเขาก็รู้แล้วว่าความจริงเพชรที่เจ้าของบ้านคนเก่าตามหานั้น มันก็อยู่ที่บ้านหลังนี้นี่เอง
อ่านจบแล้วรู้สึกอย่างไรกันบ้าง
คนเรามักจะมองหาสิ่งต่าง ๆ ที่อยู่ไกลตัวเสมอ โดยมองข้ามสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวเราเองไปหมด บางคนมองสิ่งใกล้ตัวเหมือนว่าไม่มีค่าอะไร เพราะว่าเป็นสิ่งที่เขาคุ้นเคย และได้ในครอบครองแล้ว ก็เลยมองข้ามความสำคัญของมันไป แต่หารู้ไม่ว่าสิ่งใกล้ตัวเรานี่แหละที่เป็นสิ่งที่มีคุณค่าต่อเรามากที่สุด โดยไม่ต้องไปเสียเวลาเสาะหาจากที่ไหนไกล ๆ เลย
วันนี้ท่านมองข้ามความสำคัญของสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวเราไปหรือเปล่า
ใส่ความเห็น