นิทานสอนใจ เทียนสี่เล่ม

วันนี้วันศุกร์ เช่นเคยนะครับ เอานิทานสอนใจมาให้อ่านกัน ผ่อนคลายกับเรื่องราวในนิทาน และยังได้ไอเดียไปประกอบการใช้ชีวิตด้วย ลองอ่านกันดูนะครับ

มีเทียนอยู่ 4 เล่ม ซึ่งกำลังจะดับลง

บรรยากาศในห้องเงียบจนได้ยินเสียงเทียนทั้ง4 คุยกัน

เทียนเล่มที่ 1 เอ่ยว่า โลกเราเอาแต่ต่อสู้แก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกัน มนุษย์คิดแต่จะเบียดเบียนกัน ไม่มีใครคิดจะปกป้องฉันเลย ในฐานะที่ฉันเป็นเทียนแห่งสันติภาพ ฉันคงต้องจากไปแล้ว แล้วเทียนเล่มที่ 1 ก็ดับลง

เทียนเล่มที่ 2 เอ่ยว่าส่วนฉันคือเทียนแห่งความเชื่อ ฉันคงหมดประโยชน์ที่จะส่องสว่างต่อไปแล้ว คนไม่มีความเชื่อใจกันเลย จากนั้นสายลมอันแผ่วเบาก็พัดเทียนเล่มที่ 2 ดับลง

เทียนเล่มที่ 3 เอ่ยว่า ส่วนฉันคือเทียนแห่งความรัก แต่ทุกวันนี้ ผู้คนกลับเอารักออกไปจากใจ ไม่มีความรักอันบริสุทธิ์มอบให้กัน มีแต่ความเห็นแก่ตัว ไม่มีใครเข้าใจความสำคัญของฉัน ฉันไม่มีกำลังพอที่จะส่องสว่างอีกต่อไปแล้ว ลาก่อน

แล้วเทียนเล่มที่ 3 ก็ดับลงไป

แต่ไม่ทันที่เทียนเล่มที่ 4 จะได้เอ่ย ก็มีเด็กสาวคนหนึ่ง เปิดประตูเข้ามาในห้อง เมื่อเห็นเทียนทั้ง 3 เล่มดับลง สาวน้อยคนนั้นก็ร้องห่มร้องไห้ เทียนเล่มที่ 4 ก็เอ่ยขึ้นว่า “อย่าได้เสียใจไปเลย ฉันคือเทียนแห่งความหวัง และฉันยังส่องสว่างอยู่ หยิบฉันแล้วจุดที่เทียนทั้ง 3 เล่มสิ”

เมื่อเด็กสาวนำเทียนแห่งความหวัง จุดไปที่เทียนทั้ง 3 เล่ม

แล้วเทียนแห่งสันติภาพ เทียนแห่งความเชื่อ และเทียนแห่งความรักก็สว่างขึ้น เพราะความหวังทำให้ชีวิตยังมีความหมาย เพราะความหวังทำให้คนที่ป่วยไม่สบาย พิการยังสู้เพื่อมีชีวิตต่อ เพราะความหวัง ทำให้คนที่กำลังเผชิญกับมรสุมแห่งปัญหา มีกำลังใจยืนหยัด ยืนยง มั่งคงอยู่ได้

เพราะฉะนั้น เมื่อไหร่ก็ตามที่มีใครสักคนเล่าความหวังให้เราฟัง ขอให้รู้ว่านั่นอาจจะเป็นเสมือนเทียนเล่มสุดท้าย และมันอาจเป็นความหวังที่ค่ามากยิ่งกว่าตัวของเขาเอง และ……

หน้าที่ของเราคือ ไม่ว่าเราจะช่วยได้หรือไม่ก็ตาม อย่าไปดับความหวัง หรือความฝันของใคร โปรดช่วยกันรักษาความหวังของทุกๆ คนที่รู้จักเพราะนั่นอาจเป็นความหวังสุดท้ายของใครบางคนและอีกหลายคนที่อยู่รอบข้าง จงเป็นความหวังและกำลังใจแก่คนที่เรารัก และบุคคลรอบข้างเสมอ