นิทานสอนใจ เด็กหานาฬิกา

วันนี้เอานิทานดี ๆ มาให้อ่านอีกเช่นเคยนะครับ เป็นเรื่องที่เคยเอามาให้อ่านกันไปครั้งหนึ่งแล้ว แต่เอามาปัดฝุ่นให้อ่านกันอีกครั้ง ท่ามกลางความวุ่นวายต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นรอบตัวเรา เรื่องนี้เป็นเรื่องราวที่สอนให้เรารู้ว่า ชีวิตเราควรจะหลบหนีความวุ่นวายประจำวันไปเสียบ้าง เพื่อค้นหาความหมายบางอย่างของชีวิต เผื่อว่าเราจะสามารถพบเจอสิ่งดี ๆ ในระหว่างที่เรากำลังหลบหนีความวุ่นวายนั้นไป ลองอ่านดูนะครับ

ชาวนาคนหนึ่ง หลังจากไปทำความสะอาดคอกม้า ออกมาก็พบว่านาฬิกาพกของตนได้หล่นหายไปเสียแล้ว นาฬิกาพกเรือนนี้มีความหมายต่อเขาอย่างมาก ด้วยเป็นของขวัญที่แม่ของเขาทิ้งไว้ให้ เขารีบวิ่งกลับไปที่คอกม้า รื้อหาจนทั่วบริเวณแทบพลิกแผ่นดินหาแต่ก็หาไม่พบ

เขาเดินออกมาจากคอกม้าด้วยเหงื่อที่ท่วมตัว มองไปเห็นมีเด็กกลุ่มหนึ่งกำลังเล่นกันอยู่แถวนั้น เขาจึงได้คิดว่าอาจเป็นเพราะตัวเองแก่แล้ว หูตาฝ้าฟาง ทำให้หาไม่เจอแน่ ๆ แต่เด็กๆหูตายังแหลมคม น่าจะหาเจอได้ง่ายๆ

 เขาจึงเรียกเด็กๆ มาแล้วบอกว่า

 “เด็กๆ ถ้าใครหานาฬิกาพกของลุงเจอ ลุงจะให้เงินคนนั้นหนึ่งเหรียญ ”

เด็กๆ พากันวิ่งกรูเข้าไปในคอกม้า จนเวลาผ่านไปนานโข ตอนที่เด็กๆ เดินกลับออกมาจากคอกม้าทีละคน ต่างมีสีหน้าผิดหวังที่หานาฬิกาพกไม่เจอ ขณะที่ชาวหน้ากำลังถอดใจคิดจะเลิกหานั่นเอง ก็มีเด็กคนหนึ่งมากระซิบกระซาบบอกกับเขาว่า

“ ผมจะลองเข้าไปหาดูอีกครั้งหนึ่ง แต่คราวนี้ขอให้ผมเข้าไปคนเดียวเท่านั้นนะครับ ”

ชาวนามองตามหลังเด็กชายไปอย่างไม่มั่นใจ คิดในใจว่า..พวกเราแทบจะพลิกคอกม้าหายังไม่เจอเลย แล้วลำพังเด็กคนเดียว จะหาเจอได้อย่างไรกัน

เด็กคนนั้นเข้าไปตั้งนาน ก็ยังไม่กลับออกมา

ชาวนาเริ่มสิ้นหวัง….

ในขณะชาวนาคิดจะเลิกรอและจากไปนั่นเอง เด็กชายคนนั้นก็เดินออกมาจากคอกม้า ในมือของเขาถือนาฬิกาพกเรือนหนึ่ง

ชาวนาถามด้วยความแปลกใจว่า ” เจ้าหาเจอได้อย่างไร ”

เด็กชายบอกว่า ” พอเข้าไปข้างใน ผมก็ไม่ได้ทำอะไรเลย เพียงแต่นั่งเงียบๆ อยู่ที่พื้น ไม่นานผมก็ได้ยินเสียง ติ๊กตอก ติ๊กตอก จากนั้นผมก็เดินตามเสียงไป แล้วผมก็เจอนาฬิกาเรือนนี้ ”

ข้อคิดจากนิทานเรื่องนี้คือ ขณะที่เรากำลังยุ่งวุ่นวายอยู่กับชีวิตหรือหน้าที่การงาน บางครั้งก็จำเป็นอย่างมากที่จะต้องสงบจิตใจ มาคิดตรึกตรองดูว่า สิ่งที่เรากำลังทำอยู่นั้น ถูกต้องและเหมาะสมดีแล้วหรือไม่ และนี่ก็อาจเป็นความหมายที่แท้จริงของคำโบราณที่ว่า….

“บนเส้นทางของชีวิต บางครั้งก็ควรตึงเครียด บางครั้งก็ควรผ่อนคลาย”