นิทานสอนใจ มิอาจปล่อยวาง

วันนี้เอานิทานเซนสั้น ๆ แต่ได้ความหมายลึกซึ้ง มาให้อ่านกันครับ ปกติในชีวิตเรา เราปล่อยวางสิ่งต่าง ๆ ได้ง่ายหรือไม่ หรือ เรายึดติดกับสิ่งต่าง ๆ รอบตัวเรามากเกินไปหรือไม่ มากจนทำให้เราเครียด จนทำให้เรารู้สึกว่าชีวิตมันทำไมถึงได้ยุ่งยากซับซ้อนอะไรอย่างนี้

ถ้าเราพิจารณากันให้ลึกซึ้ง ชีวิตที่มันยาก ก็เพราะเราทำให้มันยากเอง ถ้าเรารู้สึกปล่อยวางสิ่งที่เราควบคุมไม่ได้ ชีวิตเราจะสบายขึ้นเยอะ อะไรที่เราควบคุมไม่ได้ เรามัวแต่ไปเครียดกับมัน ไปกังวลกับมัน มันก็ควบคุมไม่ได้อยู่ดี

ในทางตรงกันข้าม อะไรที่เราสามารถควบคุมได้ รับมือกับมันได้ เราก็ยิ่งไม่ควรไปเครียดกับมัน เพราะเรารับมือได้แน่นอน เราแก้ไขมันได้อยู่แล้ว แล้วเราจะยึดติดกับมันไปทำไม ลองอ่านนิทานเซนสั้น ๆ เรื่องนี้ดูนะครับ

ยังมีอุบาสกผู้หนึ่ง ไปปรึกษาอาจารย์เซนถึงวิถีแห่งเซนที่เขายังมีอาจข้ามผ่าน โดยเอ่ยถึงปัญหาของตนเองว่า

“ท่านอาจารย์ จะทำอย่างไรดี กระผมมิอาจปล่อยวางเรื่องบางเรื่อง มิอาจปล่อยวางจากคนบางคน?”

อาจารย์เซนตอบว่า “ทุกสิ่งล้วนสามารถปล่อยวาง”

อุบาสกแย้งว่า “ไม่ว่าจะทำอย่างไร ก็ยังคงมีสิ่งที่กระผมปล่อยวางไม้ได้”

อาจารย์เซนจึงบอกให้อุบาสกผู้นี้ถือถ้วยชาใบหนึ่งไว้ในมือ จากนั้นอาจารย์เซนจึงรินน้ำชาร้อนๆ ลงไปในถ้วย รินลงไปจนน้ำชาล้นถ้วยออกมารดมือของอุบาสกที่ถืออยู่ เมื่อโดนน้ำชาร้อนลวกมือ อุบาสกจึงต้องปล่อยถ้วยชาลงพื้น

ยามนั้นอาจารย์เซนจึงสอนว่า “ในโลกนี้ไม่มีสิ่งใดที่ไม่อาจละวางได้ เมื่อเกิดทุกข์ ย่อมยอมปล่อยวางโดยธรรมชาติ”