นิทานสอนใจ ปากเป็นเอก

คนเราก็ยังชอบฟังคำพูดอันเสนาะหู ชอบที่จะให้คนอื่นชื่นชมเรา พูดจาดี ๆ กับเรา หลายครั้งคำพูดที่ดี เป็นกำลังใจให้กับคนที่กำลังท้อแท้ได้มาก และหลายครั้งที่คำพูดทำให้หลายคนมีปัญหา และความขัดแย้งต่าง ๆ ตามมามากมาย ดังนั้นการใช้คำพูดจึงควรพิจารณาใช้ให้ถูกต้องตามกาลเทศะ สมควรแก่สถานการณ์ต่าง ๆ นิทานวันนี้ก็เป็นอีกเรื่องที่เปรียบเปรยการใช้คำพูดไว้ได้อย่างดี

เมื่อครั้งโบราณกาล นานมาแล้วมีชายแก่คนหนึ่งเป็นคนหัวล้านแล้วคนหัวล้านก็ต้องขี้ใจน้อยถึงจะเข้าตำรา แกก็เลยเป็นตาเฒ่า หัวล้าน ขี้ใจน้อยครบสูตรแล้วเฒ่าหัวล้านนี้ก็มีลูกสาวคนหนึ่งเป็นที่เลื่องลือกันว่า“สวยงามมาก”

และเฒ่าหัวล้านนี้ก็ยังเป็นช่างฝีมือดีของเมืองนี้แกต่อเกวียนไว้เล่มหนึ่งสวยงามมาก  นอกจากนี้ยังมีวัวคู่หนึ่งลักษณะดีต้องตามตำรา  เป็นที่เลื่องลือไปทั่ว พอ พอ กับความสวยของลูกสาว มีผู้พยายามไปขอซื้อเกวียนและวัวจากแกจะให้ราคาสูงเท่าใดก็ไม่ยอมขาย

วันหนึ่งมีชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีความเฉลียวฉลาดในการเจรจาได้เข้าไปขอซื้อวัวด้วยวาจาที่หอมหูสำหรับพ่อเฒ่ายิ่งนัก  “พ่อผมดกปกไหล่  หน้าไฉไลทาทอง  วัวของพ่อทั้งสองจะขายเท่าไร?”  ผู้เฒ่าฟังชายหนุ่มพูดจาถูกใจ ก็เลยกล่าวตอบว่า  “ลูกเอ๋ยลูกกู  เจ้ามันพูดถูกหูเกวียนกับวัวทั้งคู่พ่อยกให้”  แล้วก็มอบเกวียนและวัวทั้งคู่ให้ชายหนุ่มไปชายหนุ่มได้วัวแล้วก็จูงวัวกลับบ้าน  ในขณะที่เดินทางกลับก็เจอลูกสาวของพ่อเฒ่าที่ตลาด

ฝ่ายลูกสาวก็เลยแสร้งถามชายหนุ่มว่าเอาเกวียนและวัวมาจากไหน ชายหนุ่มไม่รู้จะบอกอธิบายลักษณะผู้ให้มาว่าอย่างไร  ก็เลยบอกว่าว่าพ่อเฒ่าคนที่หัวล้านให้มา ลูกสาวไม่พอใจก็รีบวิ่งไปบอกพ่อ ฝ่ายพ่อเฒ่าก็โกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง วิ่งตามพร้อมถือไม้(ไม้ปฏัก) หวังที่จะไปเอาวัวคืนและตีหัวเจ้าหนุ่มด้วยเพราะไม่พอใจที่ว่าแกเป็นเฒ่าหัวล้านพอชายหนุ่มเห็นพ่อเฒ่าวิ่งมาด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ ก็เลยเตรียมคำพูดไว้รอ “พ่อผมดกปกหลัง พ่อละล้าละลังจะรีบไปไหน?” พ่อเฒ่าฟังแล้วหายโกรธทันที เลยก็พูดว่า “ลูกเอ๋ยลูกรัก พ่อเห็นเจ้าไม่มีไม้ปฏักก็เลยเอามาให้”

หลังจากที่เอาไม้ปฏักไปให้แล้วก็กลับบ้านด้วยใบหน้าที่แจ่มใสพอถึงบ้านลูกสาวไม่เชื่อจึงให้พ่อพาไปพบชายหนุ่ม เพื่อไต่ถามความจริงพอไปถึงชายหนุ่มก็กล่าวว่า  “พ่อผมดกปกเกล้า   พ่อจูงมือลูกสาวจะรีบไปไหน ?” พ่อเฒ่าพอใจในคำพูดของชายหนุ่ม ก็เลยพูดตอบไปว่า “ลูกเอ๋ยลูกแก้ว   พ่อนี้มันแก่แล้วเลยเอาลูกสาวมาให้”  ชายหนุ่มจึงได้สมบัติของพ่อเฒ่าที่มีอยู่เกือบทั้งหมดเพราะปากเป็นเอกแท้ ๆ