นิทานสอนใจ แม่มดกับมังกรคาบแก้ว

จิตใจคนเราล้วนบ่งบอกทุกสิ่ง แม้ภายนอกจะดูดีมากมายแค่ไหน แต่ถ้าภายใจจิตใจของคนเรามีแต่สิ่งสกปรก มีแต่ความคิดในแง่ลบ เจ้าคิดเจ้าแค้น สุดท้ายคนอื่นก็มองเห็นความสกปรกของจิตใจ แม้จะมีร่างกายภายนอกที่สวยงาม

กาลนานมาแล้วมีมังกรน้อยตัวหนึ่งมีหน้าที่ในการปกปักรักษาภูเขาทองคำ ทุกวันมังกรน้อยก็จะปฏิบัติหน้าที่อย่างดีเรื่อยมา

ทุกๆวันเจ้ามังกรน้อยจะคาบลูกแก้ววนเวียนดูแลภูเขาทองคำเพื่อไม่ให้ผู้ใดมาทำร้าย ทำลายอาณาบริเวณของภูเขาทองคำนั้น

อยู่มาวันหนึ่งมีแม่มดผู้ไม่หวังดี ที่อยากจะครอบครองภูเขาทองคำแห่งนี้ ได้ออกกลอุบายเพื่อหลอกล่อให้มังกรน้อยพ่ายแพ้หนีหายไป เธอได้ใช้กลลวงแปลงกายเป็นพระโพธิสัตว์ที่แสนงดงาม 

“มังกรน้อย มังกรน้อย ท่านช่างทำหน้าที่ได้ดีเหลือเกิน ถึงเวลาที่ท่านจะต้องไปพักผ่อนแล้วละเราจะให้เหล่ามังกรแห่งอัคคีมาดูแลท่านและมาดูแลงานต่อจากท่านนะ เอาละข้าขอลูกแก้วในปากของท่านที่ท่านคาบไว้มาเก็บไว้ให้มังกรแห่งอัคคีผู้ที่จะมาทำหน้าที่ต่อจากท่านนะ”

เมื่อมังกรน้อยได้ยินดังนั้นก็ยังไม่ปักใจเชื่อนัก เพราะลักษณะที่แม่มดแปลงกายมายังมีสิ่งที่ผิดปกติ ยิ่งรวมกับกิริยาที่ไม่เข้าท่ากับความงามภายนอกของเธอแล้ว ช่างดูขัดตานัก

“เดี๋ยวก่อน ท่านเป็นพระโพธิสัตว์เช่นนั้นหรือ”มังกรน้อยถาม

“ใยท่านถึงถามเช่นนั้น ท่านไม่เห็นหรือว่าเรามีรูปลักษณะแต่งกายงดงาม ปากวาจาก็แสนไพเราะเช่นนี้ ใยท่านถึงสงสัยในตัวข้าเล่า” แม่มดกล่าว

“ถ้าเช่นนั้น ข้าจะรอให้มังกรแห่งอัคคีมาหาข้าก่อนก็แล้วกัน ข้าถึงจะมอบลูกแก้วนี้ส่งต่อให้โดยตรง” มังกรน้อยกล่าว

เมื่อแม่มดได้ยินเช่นนั้น จึงไม่สามารถระงับความโมโหของตนได้ จึงเผลอพูดจาดุด่ามังกรน้อยไป

“นี่เจ้ามังกร!! เจ้าช่างปากดียิ่งนัก นี่เจ้าไม่อยากปฏิบัติตามคำสั่งที่ข้าบอกเช่นนี้หรือ เจ้ามังกรน้อยขี้เหร่เอ๊ย เจ้าไม่รู้เหรอว่าข้าเป็นใคร” แม่มดพูดออกไปอย่างไม่มีสติ

มังกรน้อยได้ยินเช่นนั้นยิ่งมั่นใจแน่ว่าเธอไม่ใช่พระโพธิสัตว์ตัวจริงอย่างแน่นอน จึงได้รีบบินขึ้นไปบนท้องฟ้า พ่นไฟลงมาเผาพลาญแม่มดเพื่อให้เธอแสดงตน ในที่สุดด้วยฤทธิ์ของความโกรธเคียดแค้นร่างปลอมของเธอที่สวยงามก็พลันสลายกลายเป็นร่างแท้คือแม่มดใจร้าย

ในความผิดครั้งนั้นได้ยินไปถึงเหล่าพระโพธิสัตว์จึงได้ลงโทษแม่มดให้ชดใช้กรรมในแดนมนุษย์โดยให้เกิดเป็นสัตว์ร้ายหน้าตาอัปลักษณ์ ซ่อนตัวอยู่ในหุบเขาจนกว่าจะสำนึกในความผิดของตน

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

แม้ภายนอกจะงดงามเพียงใด หากจิตใจภายในยังไม่ขัดเกลาให้งดงามได้ก็ไม่สามารถชนะได้แม้แต่เรื่องเพียงน้อยนิดที่เกิดจากอารมณ์ภายในของตน