นิทานสอนใจ หนูน้อยกับร่มสีแดง

วันศุกร์ มาพร้อมกับนิทานสอนใจดี ๆ เพื่อสร้างความสบายใจ และได้ข้อคิดในการใช้ชีวิตที่แสนจะเครียดในยุคปัจจุบัน คนเราทุกคนล้วนมีความหวังอยู่ในจิตใจ มีความคิดที่ดี มีสิ่งที่สดใสอยู่ในตัวเรา แต่ด้วยวันเวลา และสภาพแวดล้อมที่เราฝ่าฟันมานั้น อาจจะให้เราหลงลืมไปว่า ข้างในตัวเรานั้น ยังคงมีสิ่งที่ดี ๆ ซ่อนอยู่ ลองกลับมาค้นหากันอีกสักครั้ง

ณ หมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่ง ฝนแล้งมานาน ทำให้ชาวบ้านเพาะปลูกไม่ได้ พืชผลที่ได้ตระเตรียมไว้ก็เสียหายหมด

พระจึงระดมชาวบ้านในหมู่บ้านร่วมกันทำพิธีขอฝน โดยนัดมารวมกันและทำพิธีในลานวัด

เช้าวันทำพิธี มีเด็กน้อยคนหนึ่งแทรกตัวอยู่ในกลุ่มชาวบ้านที่มาร่วมพิธีขอฝน แต่เพราะเจ้าหนูตัวเล็กมากจึงไม่มีใครสังเกตุเห็น

แต่สิ่งที่อยู่ในมือเจ้าหนูน้อยทำให้พระชี้ไปที่เจ้าหนูน้อย แล้วพูดอย่างตื่นเต้น

“หนูน้อยนั่นทำให้อาตมารู้สึกซาบซึ้งยิ่งนัก”

ชาวบ้านมองตามก็เห็นหนูน้อยยืนถือร่มสีแดงอยู่

“วันนี้ เรามารวมกันเพื่ออธิษฐานขอฝน แต่กลับไม่มีใครสักคนเอาร่มมาเลย แต่ดูหนูน้อยคนนี้ซิเธอถือร่มมาร่วมพิธีด้วย!!”

ทุกคนนิ่งเงียบกันไปชั่วครู่ และแล้วเสียงปรบมือก็ดังสนั่นหวั่นไหวประสานกับน้ำตาของความซาบซึ้งใจ

เด็กเล็ก ๆ เธอเล็กเพียงแค่ร่างกาย หัวใจของพวกเธอยิ่งใหญ่นัก เธอมีจิตใจรัก และความเชื่อมั่นที่ยิ่งใหญ่

เราอาจหลงลืมไปแล้วว่า เด็กเล็กๆ คนนี้ก็เคยอยู่ในตัวเรามาก่อน แต่เมื่อเวลาผ่านไปเราเติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ สิ่งที่พบปะ ระหว่างการเดินบนเส้นทางของชีวิต อาจทำให้เราทอดทิ้งสิ่งดีๆ ที่เราเคยมีบางสิ่งไป มา กลับมาถือร่มสีแดง พร้อมความหวังกลางแดดจ้ากันดีกว่า