นิทานสอนใจ กบหูหนวก

ขอเปลี่ยนชื่อหัวข้อเนื้อหาในวันศุกร์ กลับมาเป็น นิทานสอนใจ เหมือนเดิมนะครับ ดูน่าจะได้ความรู้สึกที่ดีกว่า วันนี้ก็นำนิทานและเรื่องราวดีๆ มาฝากกันอีกเช่นเคยนะครับ

ครั้งหนึ่งมีกบตัวเล็กๆฝูงหนึ่ง ได้มาร่วมกันจัดการแข่งขันเพื่อปีนขึ้นไปบนยอดเสากิ่งไม้สูง กลุ่มชนชาวกบมากมาย มาชม และเชียร์การแข่งขันครั้งนี้

การแข่งขันเริ่มต้นขึ้น ….พูดอย่างตรงไปตรงมาว่า ไม่มีกบตัวใดจะเชื่อว่าเจ้ากบตัวเล็ก ๆ เหล่านั้นจะปีนขึ้นไปจนถึงยอดเสาได้หรอก มีเสียงพูดลอย ๆ มาให้ได้ยินเป็นต้นว่า

 “เขาไม่มีทางจะขึ้นไปถึงยอดได้หรอก มันยากลำบากขนาดนั้น” หรือ “เขาไม่มีโอกาสจะประสบความสำเร็จหรอกเสามันสูงขนาดนั้น”

เวลาผ่านไปเรื่อยๆ   เจ้ากบตัวน้อย ๆ เหล่านั้นก็เริ่มร่วงหล่นลงมาทีละตัว ๆ กบบางตัวส่งเสียงร้องตะโกนว่า

“มันยากเกินไป ไม่มีใครทำได้หรอก!!”

 กบน้อยส่วนใหญ่จึงเริ่มเหนื่อยและยอมแพ้

แต่มีกบตัวหนึ่งซึ่งยังคงปีนอย่างมุ่งมั่น สูงขึ้นและสูงขึ้น เจ้ากบตัวนี้ไม่ยอมแพ้เลยสักนิด

มันยังคงตั้งหน้าตั้งตาปีนสูงขึ้นๆ อย่างไม่ย่อท้อ

และ เมื่อสิ้นสุดการแข่งขันแล้ว

กบตัวอื่น ๆ ต่างยอมแพ้หมด ยกเว้นกบน้อยตัวนี้

ด้วยความพยายามสุดกำลัง

มันสามารถปีนขึ้นสู่ยอดเสาและชนะการแข่งขันในที่สุด

กบทุก ๆ ตัวอยากรู้จังว่า เจ้ากบตัวน้อยตัวนี้ มีพลังในการปีนขึ้นไปสู่ยอดเสาอันเป็นเป้าหมายจนประสบความสำเร็จได้อย่างไร ? เรื่องกลับกลายเป็นว่า

แท้จริงแล้ว เจ้ากบตัวน้อยผู้ชนะนั้น หูหนวก!!

เราเอง บางครั้ง เมื่อเวลาจะทำงานใด ๆ ให้ประสบความสำเร็จ เราอาจต้องเป็นเหมือนกบตัวนั้นบ้าง

นั่นคือ …..ต้องทำตัวเป็นคนหูหนวกเสียบ้าง หยุดฟังเสียงทางลบ เสียงที่ทำให้เราท้อถอยและขาดพลัง

พยายามฟัง และ คิดเชิงบวก ความฝันทั้งหลายที่เรามี เราสามารถทำให้มันเป็นจริงได้ ด้วยความพยายามอย่างสุดกำลัง และด้วยการให้กำลังใจตนเองอยู่เสมอ

จงอย่าคิดมากเวลาที่มีคนคอยบั่นทอนกำลังใจเราด้วยคำพูดเชิงลบ หรือคำสบประมาทเรา

เราทำได้ ถ้าเราเชื่อมั่นว่า เราทำได้ จงอย่าได้นำเสียงนกเสียงกา ที่คอยบั่นทอนเรา มาทำให้เราหมดแรง