Inspired Story: ทองคำในหลุม

ท่านมีของมีค่าที่เก็บเอาไว้อย่างเดียว โดยที่ไม่ได้นำมาใช้ประโยชน์อะไรหรือไม่ บางคนก็เก็บไว้เพื่อคุณค่าทางจิตใจ บางคนก็บอกว่า เก็บไว้อย่างเดียว ไม่เอามาใช้ประโยชน์ หรือต่อยอดสิ่งที่ดี ๆ มันก็เหมือนกับเราไม่มีของสิ่งนั้นอยู่ดี ลองอ่านนิทานเรื่องนี้ดูนะครับ

ณ บ้านสวนหลังหนึ่ง

มีชายผู้ซึ่งตระหนี่ขี้เหนียวอยู่คนหนึ่ง ทุกครั้งเมื่อได้เงินหรือสมบัติชิ้นใดๆ มาก็ตาม เขามักจะนำไปฝังดินรอบๆ สวนหลังบ้าน ไม่คิดจะนำมาใช้จ่ายให้เกิดประโยชน์เลย

ต่อมาเริ่มรู้สึกว่าถ้าฝังเงินหรือทรัพย์สมบัติเหล่านี้ไว้หลายๆ แห่งแบบนี้จะไม่ปลอดภัย กลัวว่าเงินและสมบัติอาจหาย

จึงนำทรัพย์สมบัติทั้งหมดที่ตนเคยฝังขุดออกมาเอาไปขายทั้งหมดแล้วเปลี่ยนเป็นซื้อทองคำแท่งมาแทน และก็ยังคงนำไปฝังไว้ที่สวนหลังบ้านอีกเช่นเคย และทุกๆเช้า ชายจอมตระหนี่จะต้องคอยไปตรวจตราดูว่าทองคำแท่งนั้นยังอยู่ดีหรือไม่

ในตอนเช้าของวันหนึ่ง มีชายผู้หนึ่งแอบมาเห็นขณะที่ชายขี้เหนียวผู้นี้กำลังเดินไปยังสวนหลังบ้าน ชายคนนั้นก็เกิดสงสัยว่า ทำไมชายขี้เหนียวจึงต้องหมั่นคอยเดินมาดูอะไรบางอย่างตรงหลังบ้านทุกวัน จึงแอบย่องตามไป เมื่อเห็นเป็นทองคำแท่งก็ตาลุกวาวขึ้นมาทันที เขารอจนชายขี้เหนียวเดินไปแล้ว จึงลงมือขุดทองคำแท่งขึ้นจากดินในสวนหลังบ้าน

เช้าวันต่อมาชายขี้เหนียวก็เดินไปขุดดินยังสวนหลังบ้านเพื่อดูท่องคำแท่งของตนดังเช่นทุกวัน แต่วันนี้ไม่ว่าจะขุดลึกแค่ไหน ขุดเท่าไหร่ก็ไม่เจอทองคำแท่งนั้น เมื่อเห็นแต่ความว่างเปล่า ก็รู้ชัดเลยว่า มีคนมาแอบลักขโมยทองของตนไปแล้วเป็นแน่

ชายคนขี้เหนียวได้แต่นั่งร้องไห้เสียใจและเสียดายทองคำของตน

เมื่อไม่รู้จะทำอย่างไร จึงไปหาเพื่อนบ้านแล้วเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟัง ฝ่ายเพื่อนบ้านที่รู้จักนิสัยของชายขี้เหนียวดีจึงพูดประชดขึ้นว่า

“ท่านจงกลับไปลองเอาอิฐสักก้อนใส่ลงไปฝังยังสวนหลังบ้านท่านเถิด ….แล้วจงคิดเสียว่ามันคือทองคำแท่งนั้นเพราะอย่างไรเสียท่านก็ไม่มีวันนำมันออกมาใช้อยู่ดี”

ฝ่ายชายขี้เหนียวได้ฟังดังนั้นก็ได้แต่สลดใจ…

นิทานเรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า :

“ของมีค่า ถ้าไม่นำมาทำให้เกิดประโยชน์ก็ย่อมเป็นของไร้ค่า”