ระบบอะไรก็ไม่รู้ เน่าเฟะ คนทำผิด แต่กลับได้รับการดูแลอย่างดี แต่คนที่ทำดี กลับถูกบีบให้ออก แถมยังบอกว่า ทรยศต่อองค์กร และชาตินี้จะไม่มีวันเติบโตในองค์กรนี้อย่างแน่นอน ถ้าท่านทำงานอยู่กับองค์กรแบบนี้ จะรู้สึกอย่างไรบ้าง
ตั้งแต่เด็ก เราถูกสอนว่า ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว แต่สิ่งที่เกิดขึ้นในบางวงการของประเทศไทยนั้นกลับตรงกันข้าม ทำชั่วแต่มีเงินกับกลายเป็นคนดีในสายตาของบางองค์กร
ทำดี แต่ไม่มีเงิน สุดท้ายก็ไม่มีอะไรดีในองค์กรนั้น
อะไรที่ทำให้สังคมไทยกลายเป็นสังคมที่เห็นแก่เงินได้มากขนาดนี้ เป็นสังคมที่บูชาคนมีเงิน คนมีเงินแม้จะทำผิด แต่ก็จะกลายเป็นถูกไปได้ แต่ด้วยสาเหตุเดียวกัน ถ้าคนไม่มีเงิน ก็จะกลายเป็นผิดเต็มประตู
นี่หรือคือความยุติธรรมที่เกิดขึ้นในบ้านเรา
เพื่อนผมที่ทำงานในองค์กรราชการบางแห่ง เคยเล่าให้ฟังว่า มีรุ่นน้องคนหนึ่ง เป็นคนที่มีอุดมการณ์สูง มีความมุ่งมั่นตั้งใจอยากที่จะพัฒนาองค์กรไปในทางที่ดี มีความยุติธรรมในจิตใจ
รุ่นน้องคนนี้ไปเห็นรุ่นพี่ระดับสูงคนหนึ่ง กระทำการทุจริตต่อหน้าที่ จากนั้นก็รวบรวมหลักฐานเพื่อที่จะดำเนินการทางวินัย แต่พอเรื่องขึ้นสู่ผู้บริหาร กลับกลายเป็นว่าเรื่องเงียบไป ไม่ได้รับการดำเนินการตามขั้นตอนที่ถูกต้อง รุ่นน้องคนนี้ก็ร้องไป แต่ก็เงียบอีก จากนั้นทนไม่ได้ ก็เลยเอาหลักฐานเหล่านี้ไปแฉ และฟ้องร้ององค์กรกลาง จนกระทั้งองค์กรกลางแห่งหนึ่งเข้ามาดำเนินการตรวจสอบจนพบกับความจริง
ประเด็นก็คือ รุ่นน้องคนนี้น่าจะได้รับความดีความชอบที่ช่วยจับทุจริตในองค์กรได้ แต่ความจริงที่เกิดขึ้นก็คือ รุ่นน้องคนนี้กลับได้รับการตราหน้าว่า เป็นผู้ทรยศองค์กร หักหลังผู้บังคับบัญชา และสร้างความเสื่อมเสียให้กับองค์กรนี้ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับองค์กรบ้านเรา
เรากำลังมองคนชั่วที่มีเงิน ว่าเป็นคนดี ทำผิดก็ไม่เป็นไร เพราะเงินที่มีช่วยได้ เรามองกันแบบนี้จริงๆ หรือ
ระบบการตรวจสอบ ถ่วงดุลอำนาจซึ่งกันและกันที่เราถูกสอนกันมาตั้งแต่เรียนหนังสือ มันหายไปไหนหมด กฎหมายที่บอกว่าศักดิ์สิทธิ์มาก แต่กลับแพ้กฎของเงินตรา แบบนี้ประชาชนตาดำๆ จะไปเรียกร้องความยุติธรรมจากใคร ถ้าคนใหญ่คนโตในบ้านเมืองนี้เป็นที่พึ่งให้กับประชาชนที่รักความถูกต้องไม่ได้เลย
เอ๊ะ วันนี้บ่นอะไรออกไปเนี่ยะ ขอสักวันก็แล้วกันนะครับ
ใส่ความเห็น