วันนี้วันศุกร์ เอานิทานสอนใจสั้นๆ 2 เรื่องมาให้อ่านกันเช่นเคยครับ ลองอ่านกันดูเลยนะครับ
เรื่องที่ 1
นกแก้วในกรง ปรารภกับอีกาว่า “นกที่อยู่ภายนอกช่างมีอิสระเสรีจริงนะ”
นกแก้วอิจฉาเสรีภาพของอีกา ส่วนอีกาอยากอยู่อย่างสะดวกสบายเหมือนนกแก้ว แล้วทั้งสองก็แลกสถานะกัน อีกาได้รับความสะดวกสบาย แต่เจ้าของไม่ชอบ สุดท้ายก็อดตาย นกแก้วได้รับเสรีภาพ แต่เคยอยู่กินอย่างสุขสบาย จึงไม่สามารถอยู่รอดโดยลำพัง สุดท้ายก็หิวตาย
นิทานเรื่องนี้สอนว่า อย่าอิจฉาความสุขของผู้อื่น สิ่งนั้นอาจจะไม่เหมาะกับตัวเรา ดังนั้น อย่าเอาตัวเราไปเทียบกับคนอื่น มีความสุขตามสภาพของเราเองนั่นแหละคือดีที่สุด
เรื่องที่ 2
ครูถามนักเรียนว่า “อยากต้มน้ำกานึง ต้องใช้ฟืนยาว แต่ฟืนเหลือแค่ครึ่งเดียว ควรจะทำอย่างไรดี”
นักเรียนตอบว่า “ให้รีบไปหาฟืนเพิ่ม ไปยืมเขาก็ได้ ไปซื้อก็ได้ครับ”
ครูพูดว่า “ทำไมไม่แบ่งน้ำออกไปครึ่งกาล่ะ”
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ไม่มีอะไรที่จะสมปรารถนาเราได้ทั้งหมด ชีวิตย่อมมีข้อจำกัดบ้าง ดังนั้น การปรับตัวเอง หรือ การที่เราการยอมเสียไปบ้าง ก็เป็นการได้มาเช่นกัน เมื่อถึงวัยหนึ่ง แรงกายแรงสมองก็จำกัด ก็ควรจะสละบางอย่างไปบ้าง เพื่อให้ได้รับความสุขตามสภาพ
ใส่ความเห็น