นิทานสอนใจ พระอาจารย์กับขอทาน

คนบางคนร่างกายสมบูรณ์แข็งแรงแต่กลับไม่คิดอยากจะใช้ร่างกายที่สมบูรณ์นั้นไปในทางที่ถูกต้อง คือสร้างผลงานและสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับตนเอง แต่กลับคิดแค่เพียงว่ากลัวจะเหนื่อยยากบ้างล่ะ มองว่างานบางอย่างมันต่ำต้อยทำไม่ได้ล่ะ ในทางตรงกันข้าม คนบางคนที่มีร่างกายที่ไม่สมบูรณ์ มีความพิการทางด้านร่างกาย แต่กลับพยายามสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับตนเอง จนสามารถทำหลายๆ อย่างที่คนปกติบางคนทำไม่ได้เลยก็มี แบบนี้ใครกันเล่าที่พิการกันแน่ วันนี้เอานิทานดีๆ อีกเรื่องมาให้อ่านกันครับ

มีขอทานที่มีแขนเพียงข้างหนึ่ง มาขอทานที่วัดกับพระอาจารย์ท่านหนึ่ง พระอาจารย์พูดขึ้นมาอย่างไม่เกรงใจและชี้ไปที่กองอิฐที่อยู่ริมกำแพงวัดว่า

“เจ้าขนย้ายกองอิฐนี้ไปที่หลังวัดก่อน”

ขอทานนั้นพูดขึ้นมาอย่างขัดเคืองว่า “ข้าพเจ้ามีแขนเพียงข้างเดียว จะย้ายอิฐเหล่านี้ได้อย่างไร? ไม่อยากจะให้ก็ไม่ต้องให้ ทำไมต้องกลั่นแกล้งกันด้วย?”

พระอาจารย์ไม่พูดอะไร แต่ใช้แขนข้างหนึ่งยกอิฐขึ้นมาแล้วพูดว่า “งานอย่างนี้ มีแขนข้างเดียวก็ทำได้”

ขอทานนั้นจึงใช้แขนข้างเดียวนั้นยกอิฐ ใช้เวลาไป 2 ชั่วโมง ถึงจะขนย้ายอิฐนั้นหมด พระอาจารย์จึงให้เงินกับขอทานนั้นไป ขอทานนั้นกล่าวขอบคุณด้วยความซาบซึ้ง

“ไม่ต้องมาขอบคุณข้า เงินเหล่านี้เป็นค่าแรงของเจ้า เจ้าสมควรที่จะได้รับมัน”

“ข้าพเจ้าไม่มีวันลืมท่าน” พูดจบก็แสดงความคารวะอย่างจริงใจ แล้วลาจากไป

ผ่านไปสักระยะหนึ่งก็มีขอทานอีกคนหนึ่งมาขอทานที่วัด พระอาจารย์พาเขาไปที่กองอิฐหลังวัด แล้วชี้ไปที่กองอิฐพร้อมกับพูดว่า

“ย้ายกองอิฐไปที่หน้าวัดแล้วจะจ่ายค่าแรงให้”

ขอทานที่มีแขนขาครบกับมองอย่างเหยียดหยามแล้วเดินจากไป

เหล่าลูกศิษย์ไม่เข้าใจถามพระอาจารย์ขึ้นมาว่า “ครั้งก่อนให้ขอทานย้ายอิฐจากหน้าวัดไปหลังวัด ครั้งนี้สั่งย้ายจากหลังวัดไปหน้าวัด ท่านต้องการจะให้อิฐไปไว้ที่ไหนกันแน่”

“อิฐจะไว้ด้านหน้าหรือด้านหลังก็เหมือนกัน แต่การจะเคลื่อนย้ายหรือไม่นั้น ในแง่ของขอทานย่อมจะต่างกัน” พระอาจารย์ตอบ

หลายปีผ่านไป มีพ่อค้าท่านหนึ่งมาที่วัดลักษณะท่าทางดูสง่างาม แต่สิ่งที่สังเกตได้ชัดก็คือ พ่อค้าคนนี้มีแขนเพียงข้างเดียว เขาก็คือผู้ที่ใช้แขนข้างเดียวเคลื่อนย้ายอิฐในครั้งนั้น

ตั้งแต่พระอาจารย์ใช้ให้เขาทำงานในครั้งนั้น มันทำให้เขาถึงรู้คุณค่าของตัวเอง ว่าแม้ว่าเขาจะพิการแต่เขาก็สามารถทำงานได้จริงๆ หลังจากนั้นก็อาศัยตัวเองต่อสู้อุปสรรคต่างๆ จนประสบความสำเร็จในชีวิตอย่างทุกวันนี้

แต่ขอทานที่มีแขนขาครบ แต่ไม่คิดทำอะไร ก็ยังคงขอทานตลอดไป