นิทานสอนใจ วิธีการเดียวกัน

วันนี้เอานิทานสอนใจมาฝากกันอีกเรื่องหนึ่งครับ ผมอ่านแล้วได้ข้อคิดในเรื่องของ Integrity ก็คือ ใครที่อยากให้คนอื่นทำตามที่เราบอก เราเองก็คงต้องเป็นตัวอย่างที่ดีให้เขาเห็นก่อนเหมือนกัน ไม่ใช่เราเป็นอย่างหนึ่ง แต่ไปบอกให้คนอื่นทำอีกอย่างหนึ่ง แบบนี้คงไม่ศักดิ์สิทธิ์พอ

มีภิกษุรูปหนึ่งสร้างวัดแล้วตั้งตนเป็นเจ้าอาวาส รับลูกศิษย์ไว้หลายคน ทุกๆวันก็จะให้เหล่าลูกศิษย์อ่านคัมภีร์ ปัดกวาดดูแลวัด ดูแลสวนผัก กิจวัตรที่ท่านทำบ่อยๆคือ นั่งสมาธิทุกวันเหมือนพระอาจารย์ท่านอื่นๆ แล้วก็นำบทโศลกต่างๆที่อ่านมาจากในหนังสือแล้วไปบรรยายให้ลูกศิษย์ฟัง

ทุกๆวันในช่วงบ่าย ภิกษุท่านนี้จะต้องไปจำวัดในกุฏิ เหล่าลูกศิษย์จึงถามว่า“ท่านอาจารย์ ทำไมต้องจำวัดในทุกๆบ่าย?”

“ขนาดท่านขงจื้อ ยังต้องงีบหลับทุกวันเพื่อไปพบกับผู้รู้คือท่านโจวกง แล้วนำคำสอนของผู้รู้มาถ่ายทอดให้ศิษย์อีกต่อหนึ่ง ข้าก็เช่นกัน ในความฝันข้าก็พบกับผู้รู้ได้เหมือนกัน”

อาจารย์ตอบ

บ่ายวันหนึ่งอากาศค่อนข้างอบอ้าว ขณะที่เหล่าลูกศิษย์กำลังนั่งสมาธิ หลายคนนั่งสัปหงก บางคนก็นั่งหลับไปเลย ท่านอาจารย์เห็นจึงปลุกให้ ทุกคนตื่นแล้วเทศน์อบรมว่า “การนั่งสมาธิ ควรจะมีจิตที่นิ่งเหมือนน้ำ พวกเจ้าทำไมถึงนั่งหลับ?”

“พวกเราหลับแล้วไปในฝัน ไปพบบัณฑิตผู้รู้โบราณ เหมือนกับที่ท่านขงจื้อไปพบท่านโจวกง”

ท่านอาจารย์ตกตะลึง ที่ลูกศิษย์ใช้วิธีการของตนเองสวนกลับมาแต่ก็ยังรักษาทีท่า แล้วถามว่า “แล้วเหล่าบัณฑิตแนะนำชี้แนะพวกเจ้าว่าอย่างไร?”

ในความฝันเมื่อพบกับผู้รู้ พวกเราถามว่า อาจารย์ของพวกข้ามาขอคำชี้แนะจากท่านทุกวัน จึงขอให้ท่านชี้แนะให้ความรู้กับพวกเราบ้าง แต่ท่านบัณฑิตตอบว่า “ข้าไม่เคยไม่เคยพบกับอาจารย์ของพวกเจ้าเลย”