ปกติแล้วในการทำงาน ทุกคนย่อมอยากที่จะสร้างผลงานที่ดีให้นายเห็น เราต้องการที่จะเป็นคนที่ได้ชื่อว่า มีผลงานที่ดีในสายตาของผู้บริหาร หรือนายโดยตรงของเรา อันนี้ถือว่าเป็นเรื่องปกติ
แต่ในระดับผู้นำ ไม่ว่าจะเป็น ผู้นำทีม ผู้นำหน่วยงาน หรือผู้นำองค์กร เรากลัวว่าเราจะไม่มีผลงานให้เห็น ก็เลยไปเอาผลงานของลูกน้องของเรามาโชว์นาย และทำให้นายเข้าใจว่า นี่คือผลงานของตนเอง แบบนี้ ใช่ผู้นำที่ดีจริงๆ หรือ
ผู้นำตัวจริงเขาไม่กลัวว่าจะไม่มีผลงาน เชื่อคำนี้หรือไม่ครับ
เมื่อคนเราเติบโตในหน้าที่ตำแหน่งงานจนถึงระดับหนึ่ง ย่อมมีแรงกดดันสูงขึ้นเรื่อยๆ ทั้งจากหน้าที่และความรับผิดชอบที่สูงขึ้น และจากความคาดหวังของคนรอบข้างไม่ว่าจะเป็น ลูกน้อง เพื่อนร่วมงาน โดยเฉพาะเจ้านายโดยตรงของเราเอง ซี่งเราก็ต้องการที่จะพิสูจน์ให้เขาเห็นว่า เราสามารถทำงานได้ดีนะ สร้างผลงานได้ดี
ด้วยความรับผิดชอบของคนที่เป็นผู้นำ เราต้องทำงานผ่านคนอื่น ก็คือ ลูกน้องของเราเอง ดังนั้น นายบางคนก็อาจจะอ้างสิทธิได้ว่า ก็นี่คือผลงานของเขาที่บริหารจัดการได้ ซึ่งถามว่ามันจริงมั้ย ก็จริงส่วนหนึ่ง แต่ถ้านายคนนี้ไม่มีลูกน้องทำงานให้ งานจะออกมาแบบนี้ได้หรือไม่ อันนี้ก็อีกส่วนหนึ่ง
พฤติกรรมที่เรามักจะเห็นในการทำงานของผู้นำหรือผู้จัดการในบางคนก็คือ เวลาที่ทีมงานทำงานสำเร็จ และตัวผู้จัดการเป็นหัวหน้าในการประชุมทีมเอง เขาจะแสดงความชื่นชมพนักงานคนนั้นให้กับเพื่อนร่วมทีมได้เห็น และพยายามที่จะใส่ใจคนอื่น โดยบอกว่า นี่คือผลงานของพนักงานที่ช่วยกันทำ เพื่อทำให้ทีมงานรู้สึกมีแรงจูงใจในการทำงาน
แต่พอผู้จัดการคนนี้ เข้าประชุมร่วมกับทีมบริหารของบริษัท และต้องนำเสนอผลงานของหน่วยงานตนเอง พฤติกรรมก็จะเปลี่ยนไปทันที ก็คือ ผลงานทั้งหมดที่เขานำเสนอ จะแปลงร่างกลายเป็นผลงานของตัวเขาทันที เขาจะพูดว่าเขายากลำบากแค่ไหนกว่าที่จะทำผลงานได้แบบนี้ เขาทุ่มเท เขาเต็มที่กับมัน เขาพยายามสุดๆ ฯลฯ เพื่อทำให้ผู้บริหารที่อยู่ในห้องประชุม เห็นผลงานของเขา โดยที่เขาไม่มีการเอ่ยถึงพนักงานที่เป็นลูกน้องของเขาสักคำด้วยซ้ำ ว่าจริงๆ แล้วคนทำงานจริงๆ ก็คือ ลูกน้องของเขาเอง เรียกว่า เก็บเอาความดีความชอบไปหมดเกลี้ยง
เชื่อมั้ยครับ พอวันหนึ่งลูกน้องในทีมได้ทราบรายละเอียดข้อเท็จจริง ว่า นายของเขาไม่เคยเอ่ยถึงพนักงานให้กับผู้บริหารได้รับทราบเลย พนักงานกลุ่มนี้จะรู้สึกอย่างไร ถ้าเป็นท่าน ท่านจะรู้สึกอย่างไรบ้าง
ผู้จัดการ หรือผู้บริหารบางคนอาจจะกลัวว่าตนเองจะไม่มีผลงาน ก็เลยต้องเอาผลงานของลูกน้องมาเป็นผลงานของตนเอง ซึ่งจริงๆ แล้วไม่จำเป็นที่จะต้องทำอย่างนั้นเลย
เพราะถ้าผู้จัดการสามารถทำให้ลูกน้องสร้างผลงานได้ดี ทำให้ลูกน้องโดดเด่น และมีพลังในการทำงานได้ นั่นแหละครับ คือผลงานของผู้จัดการคนนั้น
การแอบอ้างว่านี่คือผลงานของตนเอง โดยไม่ให้เครดิตของพนักงานเลย นี่คือความผิดพลาดที่ใหญ่มาก เพราะมันจะสร้างความร้าวฉาน สร้างความไม่น่าเชื่อถือในตัวผู้จัดการเองในสายตนของพนักงาน พนักงานจะรู้สึกเหมือนถูกหักหลัก ถูกทรยศ แรงจูงใจจะหายไป และสุดท้ายก็จะไปจากองค์กร เพราะทนหัวหน้าแบบนี้ไม่ได้
อย่ามัวแต่เล็งว่าจะเอาผลงานลูกน้องคนไหนมาเป็นผลงานของเราเลยครับ จงสร้างให้ลูกน้องทำผลงานอย่างเต็มที่ และส่งเสริมให้ลูกน้องประสบความสำเร็จ เมื่อลูกน้องทุกคนประสบความสำเร็จในผลงาน ผู้บริหารระดับสูงจะเห็นเองว่า เราคือผู้จัดการที่มีความสามารถในการบริหารจัดการงานได้ดี และนี่ก็คือ ผลงานของเราในฐานะผู้จัดการครับ
ประคัลภ์ ปัณฑพลังกูร: Think People Consulting
Prakal's Blog: HR Knowledge Community 
ใส่ความเห็น