นิทานสอนใจ ภูเขาพระอาทิตย์

ทุกวันศุกร์ เหมือนเคยนะครับ ผมก็สรรหานิทานสอนใจดีๆ มาให้อ่านกัน วันนี้ก็เช่นกันนะครับ เอานิทานจีนมาให้อ่านกันครับ เรื่องนี้เกี่ยวกับอะไร ลองอ่านกันดูก่อนนะครับ

มีพี่น้องคู่หนึ่งกำพร้าบิดามารดาตั้งแต่ยังเป็นเด็ก สองพี่น้องดำรงชีวิตอยู่มาอย่างยากลำบาก พวกเขาหาเลี้ยงชีพด้วยการตัดฟืนไปขายในเมือง แต่พวกเขาก็ไม่รู้สึกเคืองแค้นในโชคชะตา ซ้ำยังเป็นคนขยันขันแข็ง ทำงานทั้งวันตั้งแต่เช้ายันมืด คนพี่ดูแลเอาใจใส่น้อง คนน้องรักและเคารพในตัวพี่แม้ชีวิตจะอยู่อย่างฝืดเคือง แต่ทั้งสองก็มีความสุขตามอัตภาพ

หัวรุ่งของวันหนึ่ง ทั้งสองฝันว่า เจ้าแม่กวนอิมมาบอกว่า

“ที่ๆไกลจากที่นี่ไปมีภูเขาลูกหนึ่งชื่อว่า “ภูเขาพระอาทิตย์” บนภูเขามีทอง เหลืองอร่ามเต็มไปหมด พวกเจ้าสามารถไปเอามาได้ แต่พวกเจ้าต้องระวัง เพราะจะเจออุปสรรคและอันตรายตลอดทาง และอีกอย่างที่สำคัญคือ บนภูเขาจะมีอุณหภูมิสูงมากพวกเจ้าจะต้องนำทองเอาจากภูเขาก่อนพระอาทิตย์จะขึ้น ถ้าหากรอให้พระอาทิตย์ขึ้นแล้ว พวกเจ้าจะโดนเผาจนตาย”

เมื่อตื่นขึ้นมาทั้งสองรู้สึกดีใจมาก ปรึกษากันสักพัก ก็ตกลงใจจะเดินทางทันทีตลอดทางเจอสัตว์ร้าย พายุฝนกระหน่ำ และอุปสรรคต่าง ๆ นานา แต่ด้วยความร่วมแรงร่วมใจของทั้งสอง ที่สุดก็เดินทางถึงภูเขานั้น

ขณะนั้นพระอาทิตย์ยังไม่ขึ้น คนพี่รีบเก็บทองก้อนที่มีขนาดใหญ่แล้วรีบลงจากเขาทันที แม้ว่าจะเห็นว่ามีทองอีกมาก แต่ก็เชื่อฟังสิ่งที่เจ้าแม่กวนอิมได้สั่งไว้

แต่คนน้องเก็บแล้วเก็บเล่าจนเต็มถุงแล้วก็ยังไม่ยอมรามือ แม้จะยังจำได้ว่า เจ้าแม่กวนอิมได้เตือนไว้แล้วว่า ให้ลงจากเขาก่อนพระอาทิตย์จะขึ้นก็ไม่สนใจ ได้แต่คิดในใจว่า

“ไม่ใช่เป็นเรื่องง่ายที่จะพบทองมากมายอย่างนี้ขอเก็บให้พอใจเถอะ” คิดแล้วก็เก็บต่อไปอีก

พระอาทิตย์เริ่มขึ้นมาจากขอบฟ้า อุณหภูมิก็สูงขึ้นเรื่อยๆ คนน้องจึงรีบแบกทองลงจากเขา แต่ทองนั้นหนักเหลือเกิน เขาลากทองนั้นอย่างทุลักทุเล หกล้มไปตลอดทางที่สุดความร้อนจากแสงอาทิตย์ก็เผาเขาจนตายอยู่บนภูเขานั้น

ส่วนคนพี่เมื่อได้ทองมา ก็นำทองไปขายได้เงินมาไปลงทุนค้าขายเก็บหอมรอมริบจนกลายเป็นเศรษฐี

นิทานเรื่องนี้สอนให้เรารู้ว่า ความโลภของคนเรา ไม่เคยให้สิ่งที่ดีแก่ตัวเราเองเลย ยิ่งโลภ ยิ่งทำให้เกิดสิ่งที่ไม่ดีขึ้น ดั่งสุภาษิตไทยโบราณที่สอนไว้อย่างดีว่า “โลภมาก ลาภหาย” ก็ยังคงใช้ได้ดีแม้ในโลกปัจจุบัน