นิทานสอนใจวันนี้ ก็นำมาจากหนังสือเล่มเดิมนะครับ ก็คือ หนังสือเรื่องปัญหาแห่งเซน เรียบเรียงโดย หวังเหยียน และแปลโดย พีร ดำรงรัตน์ เรื่องราวในวันนี้เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความพอเพียง และเพียงพอ ที่จะก่อให้เกิดความสุข ลองอ่านดูนะครับ
ชายชราคนหนึ่ง หาเลี้ยงชีพด้วยการตกปลา ทุกวันหลังจากที่เขากลับมาจากทะเลตอนเช้าตรู่พร้อมปลากระบุงหนึ่ง เขาจะนั่งพักผ่อนชมวิวทิวทัศน์ที่ริมชายหาด ทุกวันเป็นอย่างนี้ ไม่มีมากเกิน
วันหนึ่ง มีชายหนุ่มผู้หนึ่งผ่านมา จึงทนไม่ได้ที่จะถามว่า “ยังเช้าอยู่เลย ทำไมท่านไม่ไปตกปลาต่ออีกหน่อยเล่า?”
ชายชราไม่ตอบ แต่ถามกลับว่า “ข้าจะจับปลาเพิ่มไปเพื่ออะไรหรือ?”
ชายหนุ่มกล่าวว่า “ท่านก็จะนำไปขายและได้เงินเพิ่มมากขึ้นน่ะสิ”
ชายชราถามอีกว่า “ขายได้เงินเยอะๆ แล้วดีต่อข้าอย่างไรล่ะ?”
ชายหนุ่มก็ตอบว่า “พอมีเงินเยอะๆ แล้ว ท่านก็สามารถมีความสุขกับชีวิตได้น่ะสิ”
ชายชรายิ้มกว้าง และตอบกลับว่า “แต่ตอนนี้ข้าก็มีความสุขกับชีวิตอยู่แล้วนิ!”
อ่านจบแล้วคิดอย่างไรครับ ชีวิตเรานั้น ไม่ได้ยาวนาน ทำไมถึงต้องเร่งรีบ และทำอะไรมากมาย ทำไมเราถึงไม่ก้าวให้ช้าลง และใช้ชีวิตในการชื่นชมความสวยงามรอบตัว แม้ว่าปลาตะกร้านั้นจะสามารถตอบสอบความต้องการของชีวิตเราได้ ทำไมเราต้องทำงานอย่างหนักเพื่อปลาที่มากขึ้นด้วย
คนเรานั้นมีความพอเพียง จึงจะพบความสวยงามของชีวิต จึงจะสามารถเพลิดเพลินไปกับความสุขในชีวิต หากมีแต่ความโลภไม่รู้จักพอ นั่นก็จะทำให้เราสูญเสียโอกาสแห่งความสุขของตัวเองมากขึ้น
ใส่ความเห็น